Þarna eru tvær villur. Í fyrsta lagi verður að vera stuðull í þriðja braglið og annað hvort í fyrsta eða öðrum braglið fyrstu línu (ekki í 3. og 4. eins og þarna er). Í öðru lagi þurfa að vera tveir stuðlar í annari línu og höfuðstafur í þriðju (eins og venjulega í ferskeytlum). Fjöldi bragliða er hins vegar réttur og ég efast um að menn vilji banna þér að skjóta orðinu mér inn eins og gert er í fyrstu línu.

Vikhend staka vætir augu manna.
Þannig vísu vart get ort
vegna fökking anna.

Yndislegt er ætíð dömu að ginna
(verst að síðan þarftu þeim
í þúsund ár að sinna)

sinna verðum syndum okkar földum
ógurleg því iðkum sport
á yndislegum kvöldum

Kvölda tekur, kalt er nú á fróni.
Alsæl get í alla nótt
yljað mér hjá Jóni.

Jónísk efni, afar góð til neyzlu,
fosfór, bór & blásýra.
Blásum nú til veizlu.

Veislumatur varla talist getur!
Ólyfjan og sýrusull
sjaldan maður étur.

Etur fæðu iðradrullubrúna.
Afar svangur aldinn hrafn,
er að nart'í kúna.

Kýrin Molla kann sig öðrum betur
faglega í fjósi hrein
föt í skápinn setur.

setur tetur letur ljótt á blaðið
orð í bleki óðar þá
eru að vaða svaðið

Svaðið hef ég, sveimér, mikið kannað.
Gert þar hef ég af mér allt
sem algerleg´ er bannað.

Bannað er að bakka yfir konur
þó þær séu gömul grey,
gegndu því nú sonur.

Sonartorrek samdi karl til forna
skarnið Egill Skallagríms,
við skáldmál vildi orna.

Ornament & allskyns tónaglingur
finna má í músík Bachs.
Mikið var hann slyngur.

Slyngur mjög og slóttugur var rebbi
Ömmu gömlu át hann víst,
eða var það hlebbi...?

Hlebbi átti hundraðkall í pundum,
tregur við að týna þeim
taldi öllum stundum.

Stundum eru storkarnir að klikka
Tvíbura ég taldi þrjá
Tuma, Þór og Mikka.

Mikki refur- músakvalalosti.
Fetish hefur fílar hann,
fnyk úr mygluosti.