Nei, það getur ekki verið. Ég er ég, en þú ert ekki ég. ‹Áttar sig á því að hún er norn og reynir að koma sér í burtu›
Bæði eruð þið Glúmur þrátt fyrir viðleitni til að leyna því. Allir hjer eru Glúmur nema örfáir gestir, m.a. vjer ‹Ljómar upp og sjer fyrir sjer litla þann hóp gesta er eigi er Glúmur›.
Þú ert kannski ekki Glúmur, Vladimir, en ég hef grun um að Glúmur sé þú.
Eigi er það svo. Þá værum vjer þjer en oss er kunnugt um að svo er ekki. Jafnframt er oss kunnugt um að þjer eruð eigi vjer.
Auk þess er mér kunnugt um að þú ert ekki ég, ég er ekki þú, ég er ekki Hexia, hún er ekki ég og Glúmur ekki heldur.
Það hljómar sem eitthvað sem er alveg útilokað. Þá þyrftuð þjer að vera annaðhvort vjer sem vjer vitum að er eigi (og jafnframt er oss kunnugt um að eigi erum vjer þjer), Mosa frænka sem vjer getum ei ímyndað oss að gæti dulbúið sig sem yður (og að sama skapi þjer eigi dulbúið yður sem hún væruð), eða þá í ritstjórn sem er enn ótrúlegra.
Heyrðu mig nú Vladiglúm de Vito! Ætlastu til að ég trúi þessum „samræðum“ þínum?
Sælir Glúmar - og skál ! ‹Sýpur á fagurbláum drykk›
xT
SKÁL!
‹Skálar til þess að vera með›
Vladmirglúmde Vito og Skabbi Glúmur-Nei þið hljótið að vera að plata.
Þá gæti ég allt eins verið dordingull. ‹Strunsar út af sviðinu og skellir á eftir sér›
Hæ, api.‹ horfir tortryggin á hálfapa› Þú ert ekki ég. Ég er að vísu hvortveggja könguló og api en það eru tveir helmingar svo ég er heill.- ´Þú skilur hvað ég á við er það ekki? Hálfur+hálfur=1= Eitt stykki Köngurlóarapi helvítis Hálfvit..apinn þinn.
Þetta er auðskilið. Ég er líka heil þó ég sé hálf.