Stand- ef -pína pínulítil plagar drengi
og þeir sína strjúka strengi
stinning varir ekki lengi.
Lengi hef ég litið út og leitað blóma
fræ mun vorið drepa úr Dróma
dafnar jörð og allt í sóma
Sómakær og sælleg vina, sort af bestu.
Komdu nú, á kné mér sestu,
-kverið bæna- hlýðin lestu.
Lestir mínir: leti, græðgi, lygar, rosti,
níðingsháttur, heimska, losti.
(Hef þó ýmsa góða kosti.)
Kostir margir; karlmannlegur, kvennaljómi.
Mörgu stelur meyjarblómi,
musterisins helgidómi.
Helgidóminn hundraðfaldan hef ég kannað;
rannsakað þar eitt & annað,
ýmsa hluti reynt & sannað.
Sannað er að sjaldan fellur sól að vetri.
Víst er ilmur vorsins betri
vekur líf í sálartetri.
Tetur lífsins, töfrar vorsins, tötrar runna.
Vetri jafnt og vori unna,
vitringarnir sem allt kunna.
Kann ég loks í klósettið að koma niður
illt er þó ef vont er veður
væna lorta upp úr hleður.
Hlóð ég haggla byssur tvær hýr í skapi.
Dreifðust högglin drapst svo api,
dauði hans var mér að skapi.
Grámann minn...
Hlóð ég / haggla / byssur / tvær hýr / í skapi. Þetta eru 4 tvíliðir og 1 þríliður... eiga að vera 6 tvíliðir
Dreifðust högglin drapst svo api,
dauði hans var mér að skapi.
Svo er þetta frekar ódýrt rím.
Hlóð ég haggla [ ... seinni stuðullinn er í lágkveðu & of langt í næsta ... ]
byssur tvær_ [ ... hrynjandi ekki alveg 100% ... ] hýr í skapi.
Dreifðust högglin drapst svo api,
dauði hans var mér að skapi. [ ... restin reyndar í fínu lagi ... ]
Hvernig væri:
Hlóð ég báða haglarana, hýr í skapi...
Lagaðu þetta nú, vinur minn - eða vertu úti.
Einmitt...
Hleður nú í hríðarskafla hroðinn Kári.
Líkt og fyrir einu ári,
eys hann snjóinn þessi fári.
Fár af Írum farið getur fyrir hunda
frá sér mikinn saur þau senda
sjálfur vil ég skít í henda.
Henda vil ég handklæði og hlaupa í sjóinn
bera á mér belg og þjóinn
byrja að vella eins og spóinn
Spóaleggir, spékoppar & spýtukarlar,
farísear, flautaþyrlar;
fréttamenn & þáttaspyrlar.
Spurning hvort að spá um gengi spóli neðar
þá Bandaríkin biðjum griðar
-betur held ég mig til hliðar.