Já nei, ég er uppreisnarseggur.
‹Urrar á alla viðstadda›
Knúsar aulann innilega, þú ert nú meira krúttið..!..
Ég sé ekki betur en allt sé að fara í bál og brand hér, ég hef ekkert nema gott að segja um Sundlaug og Limbra, þótt það hafi komið fyrir hér í byrjun að þeir hvæstu á mig, en ég hafði gott af því ef ég man rétt.
Ég sé ekki betur en allt sé að fara í bál og brand hér, ég hef ekkert nema gott að segja um Sundlaug og Limbra, þótt það hafi komið fyrir hér í byrjun að þeir hvæstu á mig, en ég hafði gott af því ef ég man rétt.
Hvaða vitleysa Sæmi minn, ertu ekki sæmilegur..!..
Hvaða vitleysa er það að vera kasta því í hann BOLGO að það sé eitthvað athugavert við það að nota eingöngu hástafi?
Æji, nú kúkaðir þú alveg lengst upp á bak sýnist mér. Því að ég hef ekki tekið eftir að nokkur maður hafi sett út á hástafi BOLGÓ. Aftur á móti lagði ég fram athugasemd vegna undrunar minnar á að slíkt sé valið. Tel ég þennan rithátt í hæsta máta óvenjulegan og því er all eðlilegt að ég kasti fram spurningu þar um. (Auk þess sem þér tókst að misrita nafn hans BOLGÓ, fíflið þitt.)
Þitt nafn, aftur á móti Mr.Rictus, finnst mér fáránlegt og í alla staði ömurlegt. Skortur á bili milli „Mr.“ og „Rictus“ gefur til kynna að um eitt orð sé að ræða, sem gerir þetta að einhverskonar misheppnaðri tilraun til að vera frumlegur eða hreinlega fáviska á rithætti eigin nafns að þinni hálfu. Líklegra þykir mér það seinna.
Gættu þín hvar þú stígur greyið mitt, því að vaða drullusvaðið er líklegra til að sökkva þér í eigin skít en að verða þér til framdráttar. Og vertu svo ekki að gefa það til kynna hér á síðum Gestapó að ég sé að „kasta“ nokkru í fólk hér nema það sé vel skýrt að svo sé. (Eins og í þessu tilviki hér, þar sem ég er vissulega að beina spjótum mínum að þínu nafni og rithætti þess.)
-
Það er ekkert annað, hér hélt ég að ég gæti skráð mig inn og orðið þá meðlimur í þessu samfélagi ykkar, en annað hefur sýnt sig.
Í stað þess að gera lítið úr þeim sem nýjir eru, og þar af leiðandi ekki sjóaðir í háttum og reglum hér á síðunni, þá er lítið annað gert en sett út á nöfn og tilsvör (sem voru á engan hátt meint sem leiðindi né neitt slíkt).
Það gefur augaleið, Limbri, að þú ert meðal þeirra sem þekka hvað mest til síðunnar og þykir mér ekki skrítið að það votti fyrir í þér smá reiði og biturleiki þegar einhverjir nýgræðingar ráðast inn á þitt yfirráðasvæði og hundsa allar reglur og fara yfir skikkanleg mið, en sjálfur hefði maður haldið að best væri þá að útskýra fyrir þeim ranglætið í gjörðum þeirra í stað þess að byrja með leiðindi og mikilmennskubrjálæði.
Ekki getum við öll eytt öllum okkar stundum hér, mörg hver okkar þurfa að sinna skyldum utan tölvunnar og þar, get ég sagt þér, myndi fas þitt og atferli ekki koma sér vel (og vona ég að þú hemjir þig þar).
Varla myndirðu slá í lappir barns sem ekki hefur lært að labba? Einhverstaðar þarf það að byrja og vissulega gerir það mistök í fyrstu en á endanum getur það gengið jafnvel og við hin.
Ég skil samt sem áður hvert þú ert að fara og virði það.
Ætli næsta skref sé þá ekki bara það að ég breyti þessu hræðilega nafni mínu hér og reyni að verða eins frábær og þú?
Ég vona að þetta muni ekki koma til með að verða til þess að við getum ekki spjallað í góðu hér á síðunni, án allra leiðinda.
Þinn aðdáandi númer 1.
(núverandi) Mr.Rictus.
E.S. Ég vil þá í lokin þakka Heyðglirni fyrir stuðningin, hann er laus við alla fordóma og ber mynd af riddara með sæmd.
Vonandi hefur stuðningur hans við mig ekki orðið til illinda gagnvart honum frá öðrum meðlimum.
Hann er riddari í orðsins fyllstu merkingu og get ég rétt vonað að komast á hans stig einhvern daginn.
Fyrir honum tek ég ofan hattinn.
Jæja já piltar.
‹Horfir skólastjóralega á Sundlaug og Limbra›
Er ekki komið nóg af ati í þessum efnilegu nýliðum. Væri ekki nær að spara púðrið fyrir ómögulegar hugagelgjur? Hættið nú þessu tuði og stundið friðinn eins og ykkur er einum lagið.
Konungurinn hefur talað, heilsar með sverðinu, kyssir blaðið og slíðrar það með æfðu handbragði. Slíðrum sverðin herrar mínir.
Jú, sko, við Limbri vorum sko ekkert..... sko .....hérna. Við vorum bara aðeins að svona herða strákana, sko. Ekkert illa meint.
‹Mannar sig upp› Ég skal sko vera góður við þessa stráka, jahá, ég myndi leggja líf mitt í hættu svo þeir megi vera óhultir hér þar sem þeir hafa leitað athvarfs, ó já!
Eins gott.
‹Dregur augað í pung og skýtur eldingum með augnaráðinu›
‹Óttast ekki eldingar›
Jæja já piltar.
‹Horfir skólastjóralega á Sundlaug og Limbra›
Er ekki komið nóg af ati í þessum efnilegu nýliðum. Væri ekki nær að spara púðrið fyrir ómögulegar hugagelgjur? Hættið nú þessu tuði og stundið friðinn eins og ykkur er einum lagið.
Hugagelgjur fá ekki snefil af athygli frá mér, svo mikið er víst. Eingöngu fólk sem er með vott af viti í hausnum vekur mína athygli þegar kemur að skrifum á Gestapó. Tek ég þar undir með besta vini mínum, honum Mr.Ricter, að varla slær maður á lappirnar á barni sem er nýbyrjað að ganga. En slík eru hugagreyin. Nýbúin að læra að setja fleiri en tvö orð saman í setningu og eru svo sannarlega ungabörn í samskiptum yfir internetið.
Enda þykir mér furðu sæta að besti vinur minn, hann Mr.Ricter, skuli setja sig í þann flokk. Hefði ég mun fremur giskað á að hann sæi sig sem barn sem lærði að ganga heima hjá sér og er nú nýlega búið að vaða inn á ókunnugt þekkingasetur, frussandi á sér heldra fólk er þar situr í rólegheitum og spjallar við annað barn er einnig er nýlega búið að læra að ganga.
Vissulega skil ég að barnið gráti ef því er sýnd harka fyrir slíkt framferði, en undarlegra þykir mér þegar hin nýju börnin fara mörg hver að gráta í kór.
En já, hugagelgjur fá ekki mína athygli.
-
Jæja já piltar.
‹Horfir skólastjóralega á Sundlaug og Limbra›
Er ekki komið nóg af ati í þessum efnilegu nýliðum. Væri ekki nær að spara púðrið fyrir ómögulegar hugagelgjur? Hættið nú þessu tuði og stundið friðinn eins og ykkur er einum lagið.
Hugagelgjur fá ekki snefil af athygli frá mér, svo mikið er víst. Eingöngu fólk sem er með vott af viti í hausnum vekur mína athygli þegar kemur að skrifum á Gestapó. Tek ég þar undir með besta vini mínum, honum Mr.Ricter, að varla slær maður á lappirnar á barni sem er nýbyrjað að ganga. En slík eru hugagreyin. Nýbúin að læra að setja fleiri en tvö orð saman í setningu og eru svo sannarlega ungabörn í samskiptum yfir internetið.
Enda þykir mér furðu sæta að besti vinur minn, hann Mr.Ricter, skuli setja sig í þann flokk. Hefði ég mun fremur giskað á að hann sæi sig sem barn sem lærði að ganga heima hjá sér og er nú nýlega búið að vaða inn á ókunnugt þekkingasetur, frussandi á sér heldra fólk er þar situr í rólegheitum og spjallar við annað barn er einnig er nýlega búið að læra að ganga.
Vissulega skil ég að barnið gráti ef því er sýnd harka fyrir slíkt framferði, en undarlegra þykir mér þegar hin nýju börnin fara mörg hver að gráta í kór.
En já, hugagelgjur fá ekki mína athygli.
-
Það er Mr.Rictus (Þið sjáið að á eftir mínu svari kemur ekki niðrandi athugasemd...)
Það er Mr.Rictus (Þið sjáið að á eftir mínu svari kemur ekki niðrandi athugasemd...)
Enda er þér nokkuð sama þótt nöfn séu misrituð, svo óhætt er að álykta að þér sé sama þótt þitt nafn sé það líka. Besti vinur minn, Fr.Rúsína.
-
Jæja Mr.Rictus. Ég var nú einnig að taka upp hanskann fyrir þig, og svo þakkaru bara riddaranum?
‹Brestur í óstöðvandi grát›
Jæja Mr.Rictus. Ég var nú einnig að taka upp hanskann fyrir þig, og svo þakkaru bara riddaranum?
‹Brestur í óstöðvandi grát›
Það er rétt hjá þér, þakka þér kærlega fyrir það og afsakaðu það að ég hafi gleymt þessu, kemur ekki fyrir aftur.
Góðan daginn, hr. Rictus. Það sézt lítið til ykkar Bolgós þessa dagana. Hvurslags nýliðun er það eiginlega?
Hahh! Nýliðar.
‹Drepur nokkra nýliða, sleppur sjálfri sér›
‹Starir þegjandi út í loftið›
‹Hóstar›
Ætli engum hafi dottið í hug að Mr.Rictus og Bolgó (fyrirgefðu Bolgó, ég nenni ekki að nota CapsLock) séu hugsanlega gamlir og grónir Gestapóar sem hafa ákveðið að skipta um karakter, í orðsins fyllstu merkingu?