Mikið mannst þú.
Ég er á svipuðum aldri (held ég alveg örugglega) og man bara eftir Davíð.
Rámar í Steina P. en man ekki eftir honum per sei.
Veit að hann var forsætisráðherra, en það er bara vegna umfangsmikillar sögukunnáttu hlær sig máttlausa
hlær eins og vitskert með en hefur enga hugmynd hvers vegna...
Já, og ég á nú slatta eftir í þrítugt og man eftir Þorsteini Pálssyni sem forsætisráðherra. Og jafnvel Steingrím þar á undan (fyrri fors. tíð).
Mikið mannst þú.
Ég er á svipuðum aldri (held ég alveg örugglega) og man bara eftir Davíð.
Rámar í Steina P. en man ekki eftir honum per sei.
Veit að hann var forsætisráðherra, en það er bara vegna umfangsmikillar sögukunnáttu hlær sig máttlausa
Ég var farinn að vera meðvitaður um fréttir ca. 1985. Þá fór ég að taka eftir, með barnsaugum auðvitað, hvað var að gerast, svona milli þess sem maður lék sér að starwars köllunum fyrir framan sjónvarpið meðan fullorðna fólkið var að horfa á fréttatímann.
Man til dæmis eftir því þegar Marcos var steypt af stóli í Filipseyjum ('85 eða 6). Það hefur líklega verið fyrsti fréttaviðburðurinn sem ég fór að taka eftir. Dag eftir dag komu fréttir um mótmæli og læti gegn Marcos. Þetta síaðist inn hjá mér. En brátt fór þetta að angra mig mjög. Ég sá þennan gamla og vingjarnlega mann (en mér þótti ávallt sjálfkrafa vænt um gamalt fólk sem barn) og allir voru reiðir út í hann. Loks fékk ég nóg og spurði mömmu reiður af hverju allir væru svona vondir við Marcos gamla.
Þá þurfti mamma að útskýra fyrir mér að Marcos væri vondi kallinn. Ég átti í fyrstu bágt með að trúa að gamall maður gæti verið vondur en sætti mig við það að lokum og fagnaði mjög síðar þegar Corasón Aquino var gerð að forseta.
Man skýrt eftir Þorsteini, en Steingrímur er í móðu. Reyndar held ég að Steingrímur hafi sjálfur alltaf verið í móðu en það er allt annar handleggur.
Man einhver hérna eftir Kristjáni Eldjárn... nei ég bara spyr... Skakklappast flissandi út
Ég man eftir því þegar hann var þjóðminjavörður og í framboði á móti Gunnari Thoroddsen
Mér hefur alltaf leiðst pólitík alveg frámunalega mikið. Af þeim sökum man ég lítið eftir innlendum sem útlendum fréttum af þeim vettvangi. Það sem ég man helst þegar Marcos-nafnið ber á góma var sú hneykslan sem gekk yfir heimsbyggðina yfir því hvað Imelda kellingin átti mikið af skóm. Ég hneykslaðist með, enda er ég ein örfárra kvenna sem geng í skóm bara til að meiða mig ekki á iljunum.
Það sem mér finnst aðallega hafa verið í fréttum bernsku minnar var þorskur. Alveg ógrynni af þorski, ár eftir ár. Já og svo myntbreytingin þarna í kringum '80.
Krulli að hætta... Svakalegt!
Krulli að hætta... Svakalegt!
Er Spesi að hætta líka? Styður báðum höndum á mjaðmir, hallar sér aftur og hlær eins djúpum hlátri og unnt er
Krulli að hætta... Svakalegt!
Er Spesi að hætta líka? Styður báðum höndum á mjaðmir, hallar sér aftur og hlær eins djúpum hlátri og unnt er
Þú meinar Enter. Klappar Laufinu góðlátlega á kollinn og hlær með
Var Enter Krulli? Ó Roðnar óstjórnlega og borar annarri stórutánni ofan í gólfiðHvað var Spsei þá hjá honum Smábagga?
Barti... hnje hnje.
Já allveg rétt, vá hvað ég klúðraði þessum brandara, úff.
Hann komst nú samt til skila.