Þjófabálkur er þráður fyrir eigin kveðskap og þýfi í bland. Maður stelur einfaldlega þekktri línu eða línum annarra skálda og laumar inn í sinn kveðskap. Best að byrja:
Guðrún Jóns. með hljóðin há
heiminn allan vekur
þegar Helgi Hrauni frá
hennar ástum tekur. (úr Blessuð sólin elskar allt.)
Einhverntíman nappaði ég svona saman:
Allt fram streymir endalaust
ærnar kýr og smalinn
sástu hana systu í haust
sitja lömbin galin
Best að frumstela einhverju líka:
Fyrr var oft í koti kátt
köldum vetrar nóttum á
konan sem ofn minn kinti dátt
kunni frá mörgu að segja þá.
Um vísur mínar helst er það,
hafa skal í huga.
Þær verða til á sama stað,
og verða bara að duga.
Ég held að fyrstu tvær línurnar séu frá Káinn komnar, nema hann notaði minni en ekki huga.
Um/ vísur/ mínar/ helst er/ það,
hafa/ skal í/ huga.
Þær/ verða/ til á /sama/ stað,
og/ verða/ bara að/ duga.
Ég held að fyrstu tvær línurnar séu frá Káinn komnar, nema hann notaði minni en ekki huga.
Það er nú þetta með stuðlasetninguna. Það eiga að vera tveir í fyrstu línu, annar þeirra í þriðja braglið svo ekki verði of langt á milli stuðla. Einn í næstu línu í fyrsta braglið. Þriðja lína er svo eins og sú fyrsta og sú fjórða eins og önnur.
Fyrst í/ línu/ láttu/ tvo,
leggðu/ fremst í/ næstu
þriðja/ lið á/ líttu/ svo
- ljóð í/ formi/ glæstu.
Að mér hændust fljóðin feit,
falleg, ljót og mögur,
lá ég þau í Suðursveit
sumarkvöldin fögur.
Um/ vísur/ mínar/ helst er/ það,
hafa/ skal í/ huga.
Þær/ verða/ til á /sama/ stað,
og/ verða/ bara að/ duga.
Ég held að fyrstu tvær línurnar séu frá Káinn komnar, nema hann notaði minni en ekki huga.
Það er nú þetta með stuðlasetninguna. Það eiga að vera tveir í fyrstu línu, annar þeirra í þriðja braglið svo ekki verði of langt á milli stuðla. Einn í næstu línu í fyrsta braglið. Þriðja lína er svo eins og sú fyrsta og sú fjórða eins og önnur.
Fyrst í/ línu/ láttu/ tvo,
leggðu/ fremst í/ næstu
þriðja/ lið á/ líttu/ svo
- ljóð í/ formi/ glæstu.
Þakka þér kærlega fyrir þetta Barbapabbi, allar ábendinga eru velkomnar. Ég hef þetta í huga næst.
Hólar rísa í Hjaltadal,
Hegranes til sóma.
Fjört mun vera í fjallasal,
Fjóla mín í blóma,
Er þetta í áttina?
[já í áttina en 3.línu vantar stuðul: "kátt mun/ vera í/ fjalla/sal" hér vantar einn 'f' stuðul. t.d. mætti þetta vera "Fjör mun/ vera í/ fjalla/sal". Kveðja Barbapabbi]
Þakka þér. Ég er að skilja þetta.
Sífellt fleirum svaf ég hjá
stór var rekkjuhalinn
aðeins voru eftir þá
ærnar, kýr og smalinn.
Flúga burtu fiðrildinn
farið er nú sumar
Þarna siglir einhver inn
óskandi með humar
hundi sulli safnar
syndir allar fann'ann
halda svá til hafnr
höggva mann ok annan
Lóan er komin að kveða burt snjóinn
kötturinn tíndur efalaust dó
Gargar í runni stelkur og spóinn
sætkend í rúminu kerlingin hló.
Þráður vikunnar að þessu sinni er Þjófabálkur.
Hrossabændur hófum skella
hestum feitum ríða
Okkur nú er haust að hrella
horfins sumars blíða
Kaldir karlar kveðast á
moða hratt og hnoða
Konur holdum berast á
sína leggi snoða
Kaldir karlar kveðast á
moða hratt og hnoða
Konur holdum berast á
sína leggi snoða
Úps! Einhver á nú eftir að segja eitthvað við þessu.
Kaldir karlar kveðast á
moða hratt og hnoða
Konur holdum berast á
sína leggi snoða
Úps! Einhver á nú eftir að segja eitthvað við þessu.
‹hristir höfuðið›
Senda hann í skólann!
Þvergirðingsins vísnavild
vart má neitt á græða.
En þetta er kölluð þingeysk snilld
og því er ekk’um að ræða.
*Botninn er úr útvarpsþáttum Sveins Einarssonar, eftir minni.
Sigga litla systir mín
syngur inná plötu,
öskrar líkt og alisvín
í ofurlitla fötu.
Viðkvæm höfuð hristast hér
úr munni vellur froða
það mun ekki hugnast mér
þeirra hugi skoða.