Langan daginn losnar kraginn,
lćt ég slaginn standa;
bý í haginn, harla laginn,
hagan braginn vanda.
Vandamáliđ verđur tál,
vakni sál í klessu.
Vodka skál og vísa hál,
víli kálar ţessu.
Ţessi leiđ er bein & breiđ,
blíđust reiđarvega;
látum greiđar skella á skeiđ,
skratti heiđarlega.
Heiđin köld er hér viđ völd
hćgt gaf öldnum griđin.
Hún var böld í hálfa öld
hratt í kvöld skal riđin.
Riđu smalar Dimmadal,
dökk var talin leiđin.
Enginn halur hafđi mal,
hún var falin, neyđin.
Neyđin kennir naktri senn
ađ nota menn á verđi.
Klaufskur enn á rassinn renn
međ Rauđa-Brennugerđi.
Rauđa brennu gerđi Glenn,
gulli renna vildi.
Hana Jennu hittir senn,
hún er kvenna mildi.
Mildi tópaks glepur glóp
gleđi sópar kvefiđ.
Eymsli skóp ég á mig hljóp
aumt er gróparnefiđ.
Tópak er hér í merkingunni tóbak, fyrir innrímiđ.
Nefiđ hleđ ég margoft međ
mínu eđalspítti.
Bölvađ stređ en bćtir geđ
betur tređ ţví kítti.
Kítti ýmist, eđa lím,
oft má rímiđ heita.
Iđkar Vímus vandađ flím,
varla ţví má neita.
Prófum örlítiđ dýrara afbrigđi:
Ég neitun set ađ fara fet;
hef feita ketiđ étiđ.
Í sveit ađ vetri gjarnan get
á geitafleti setiđ.
Setiđ vćrt ţeim verđur kćrt
víniđ tćrt sem metur.
Seint fćr lćrt og sinniđ nćrt,
sjálfan mćrt ei getur.
Get ég fćrt ţér glundriđ tćrt?
Get ég hrćrt og skálađ?
Hef ég sćrt og sálir ćrt,
sjússa mćrt og kálađ.
Kál ađ setja' í garđ minn get
Grćna metiđ skreytir
Svo međ keti káliđ jet
Kraft í hretum veitir.
Veitir belgnum vođ úr elg
viskufelgulykil.
Kristna velgjan konan helg
kunn er gelgjan mikil.
Mikinn eld međ, ćtla Kveld-
úlfafeld ađ brenna
samt ég held sú heitmatseld
ei heilli veldi kvenna.
Bull er ţetta hjá mér...
Kvennaljómi karls er sómi,
kökurjómaskreyting.
Ćđsti hljómur, eggjablómi,
einnig drómaveiting.
veiting ţessa vil ég nú
vinir pressa niđur
eins og klessa alveg nú
er ađ hressast kviđur.
Ţađ geta nú fleiri bullađ.Brosir út ađ eyrum og lyftir báđum höndum upp fyrir höfuđ til merkis um ađ sér hafi ţótt ţetta afskaplega fyndiđ