Á Miðnesheiði her ei meir
þá hefst upp bölv og ragn,
en sæta vill hann gellu - Geir
sem gerir sama gagn.
Rakst á fyrripartinn í Morgunblaðinu í dag og þá varð þessi óskapnaður til:
Afi minn og amma mín
eiga hvergi heima.
Drekka bjór og brennivín
bölvuð eru fyllisvín
svöng á Hlemmi sveima.
Kýla, lemja, brjóta bein,
berja gaur og annan.
Ég er versta manna mein,
myrti jafnvel hanann.
Þessi var saminn í anda Egils Skallagríms. Ég sé hann fyrir mér að kyrkja húsdýrin jafnt sem óvini sína.
Rakst á fyrripartinn í Morgunblaðinu í dag og þá varð þessi óskapnaður til:
Afi minn og amma mín
eiga hvergi heima.
Drekka bjór og brennivín
bölvuð eru fyllisvín
svöng á Hlemmi sveima.
Ekki myndi ég kalla þetta óskapnað... vel ort... skemmtilegt, leyf mér að prófa:
Afi minn og amma mín
eiga hvergi heima.
Þau eru bæði þrútin fín,
þvaglekinn úr ömmu hvín,
blessuð er alltaf breima.
Afi minn og amma mín
eiga hvergi heima.
Áka-drekka -appelsín,
undarlegt er þeirra grín,
gaman er þeim að gleyma.
Þess ber að geta að ég er ekki eins illgjarn og orðljótur og vísurnar gefa til kynna...
Sumardagurinn fyrsti var merkur dagur kveðskapar, því Kveðist á III var stofnaður í dag. Í því tilefni:
Komið er og kveðist á
keppast halar góðir,
langir vetrar líða hjá
ljóðin smíða óðir.
Sólin hátt í heiði skín,
hitinn gróður litar,
lóan syngur ljóðin sín,
labbar um og dritar.
Ljóð dagsins:
Einlægur mun vera maður
málsvörn hvurs ég rita.
Hans hjarta alltaf með í för - í heimsku- meiri'og minni pör;
Í áti, gráti - við bull og blaður
já, bæði þá og við að skíta.
góða nótt nú geng ég hvílu til
því gerist núna þreyttur skrokkurinn
ykkur aftur hitta víst ég vil
vel geðveikur er orðinn hér um bil.
Langir dagar líða hjá
ljóð frá Póum streyma
Fer ég bráðum frið að þrá
Fer mig kannske' að dreyma?
Til Lindu
Lindu buffin bæði ekta
Bringu hennar prýða
Hana-að sjá ég hata svekta
Henni er gott að ríða
Bölvaður sé böllurinn á mér,
bévítans ólíkindastykki,
lævíslega' í lufsuna á þér
laumaðist þetta flykki.
Og nú jail-inu sit ég í saklaus,
sit hér og örlög mín harma.
Typpið völdin tók, já, ég fraus,
talandi' um ömurlegt karma.
Mubli er viðbjóður, viðurstyggð ein,
vankaður blindur í ráðum.
Hálfvitann aumingjann siðblinda svein,
sjá vil ég hengdan hér bráðum.
Nú er Offari ölvaður
æsist nú hans hjarta
Brátt mun dagur bölvaður
bráðum haus mun kvarta.
Þegar verð ég nakinn nár
og norpa, blár í framan.
Afturgenginn, fölur, fár;
fokk, það verður gaman.
nætur svartrar nýt ég vart
nú er harðast ára
úrið snart er orðið margt
úti fart á Kára
hugsaði með mér að nú væri veðrið svo gotta að í lagi væri að birta þessa nokkura vikna gömlu vísu.
Syfjan núna sækir að
Sverar dreg ég ýsur
Dríf mig brátt um draumahlað
Dreymi blauta fýsu.
(Í orðastað Mark Twain)
Heyriði félagar fínu
fréttir af andláti mínu
(og lengdin lóks)
var lítið hóks,
ýktu þeir -pons bara pínu-
Stofnun kommúnistans!
Vér lollum, roflum og omgum
til heiðurs Nördans.
Hann er yfir alla n00ba hafinn
honum ber að sýna yðar mestu virðingu
því yður mun hann pwna.
LIFI KB!!!!!!!!!!!!!!11