Hvernig heilręšavķsur ętli Halli P. semdi vęri hann uppi ķ dag?
datt ķ hug žessi:
Sżru, hass og heróķn
hįskasveppi, nikótķn
sprittiš, kókiš, spķtt og vķn
spara skaltu heillin mķn
Starir žegjandi śt ķ loftiš
Žetta į etv. betur heima ķ ljóšažżšingunum en kemur hér samt.
[Halli P]
Ungum er žaš allra best
aš óttast guš, sinn herra.
Žeim mun viskan veitast mest
og viršing aldrei žverra.
[Voff]
Ungum er žaš allra best
aš óttast gamla perra.
Žeim mun vķniš veitast mest
og velbśin glęsikerra.
[Halli P]
Hafšu hvorki hįš né spott,
hugsa um ręšu mķna.
Elska guš og geršu gott,
geym vel ęru žķna.
[Voff]
Hentu mati ķ hunda spott
heyršu mig elsku Bķna.
Elskašu Gumma, gef mér gott
og góša ferš til Kķna.
[Halli P]
Foreldrum žķnum žéna af dygš,
žaš mį gęfu veita.
Varast žeim aš veita styggš
viljir žś gott barn heita.
[Voff]
Dķlerum žķnum žjóna af žęgš,
žaš mun gęfu gera.
Varastu žeirra vélabrögš,
viljiršu óbrotinn vera.
[Halli P.]
Hugsa um žaš helst og fremst
sem heišurinn mį nęra.
Aldrei sį til ęru kemst
sem ekkert gott vill lęra.
[Voff]
Hugsa um žaš helst og fremst
aš hrśga saman auši.
Samviska er frama fjötur.
Fellir žig strax kauši.
[Halli P]
Lķtillįtur, ljśfur og kįtur,
leik žér ei śr mįta.
Varast spjįtur, hęšni, hlįtur.
Heimskir menn sig stįta.
[Voff]
Lķtill kįtur, karl meš slįtur,
kann ķ tafli aš mįta.
Lostabįt ķ brellnar tįtur
beinst*fan skalt lįta.
[Halli P]
Vķst įvallt žeim vana halt:
vinna, lesa, išja.
Umfram allt žś ętķš skalt
elska guš og bišja.
[Voff]
Skżst skįhalt. Fyrir eina malt,
skalt vinna, eta, skķta.
Umfram allt žś alltaf skalt
alla menn viš kżta.
Eins og kannski einhver veit
elskaši Halli Guš, og fleira
tóbaksvķsu kallinn reit
elskaši žaš jafnvel, meira!?
Tja jįjį..aušvitaš žjįšist kallręfillinn af gušsótta og góšri trś eins og menn į žessum tķma...Trśin hefur nś fariš illa meš, jafnvel eyšilagt margt skįldiš...o fussum svei usss..og jįjį...