Fischer ... Fischer ... hvað skal segja um Fischer? Já, hann er mjög á móti Könunum og þeirra alheimslögreglutöktum. Hernaðarbrölt þeirra er honum mjög á móti skapi, og er það vel. Hins vegar er hið sífellda röfl hans í garð gyðinga engan veginn sniðugt. Þetta er ekkert annað en barnalegt þvaður sem er honum til einstakrar minnkunnar.

Af hverju getur maðurinn ekki bara gagnrýnt hlutina á vitrænum forsendum, í stað þess að grípa til þess að búa til ímyndaðan óvin úr óskilgreindum hópi gyðinga sem eiga að ráða öllu í Ameríkunni? Þetta rýrir allan hans málstað, því miður. Mun betra væri að halda sig vil það að gagnrýna nafngreinda menn sem svo sannarlega hafa staðið fyrir slæmum hlutum.

Gyðingaröflið nennir enginn heilvita maður að hlusta á, nema auðvitað þeir sem hallast undir nýnasisma, en það eru auðvitað vanþroska afglapar sem myndu skemmta sér yfir trúðasýningum fyrir börn ef þar kæmi fram andgyðinglegur áróður.

Það munaði engu að ég hitti Halldór Ásgrímsson. Verð að muna eftir að stilla kíkinn betur.

Ég svaf eitt sinn hjá Britney. ‹Brosir út að eyrum og lyftir báðum höndum upp fyrir höfuð til merkis um að sér hafi þótt þetta afskaplega fyndið›

Ég held að allir geti hætt að monta sig núna, Gimlé hefur augljóslega vinninginn.

Gimlé toppar þetta. Það er ekki til merkilegri mannvera á jarðríki en Vernharður Linnet.

Ha! Vernharður Linnet kenndi mér eitt sinn dönsku! ‹Ullar á Gimlé›

Plaköt teljast ekki með!
En ég var að fá hugljómun - ég ætla að stofna "Ég hef hitt..." þráð.

‹fer á pop.posters.com›

Ef þú mætir bílnum við hliðina á þér á ljósum þá er annar hvor að fara í öfuga átt!

Já hann Gimlé er ekki allur þar sem hann er lesinn.

Ég bar út hjá honum í heilt sumar... Moggann

Ég hef afgreitt Halldór Ásgrímsson og Steingrím J. Sigúfsson um matvörur. Svo hef ég drukkið bjór með Pétri Jóhanni Sigfússyni. Einnig hef ég fengið rútubílstjóra til að skutla Geir Ólafssyni heim til sín eftir að við gáfum honum far. Þá hef ég verið í röð fyrir aftan Björk Guðmundsdóttir, það var við hraðbankan hliðina á Subway í miðbænum. Svo hef ég margoft hitt Bjarna Töframann. Ég var einu sinni í TBR-höllinni og sá þar Örn Árnason, Sigurð Sigurjónsson, Pálma Gestsson og Randver Þorláksson, þeir voru í stuttum stuttbuxum. Eitt sinn gaf ég Pablo Francisco tóbakskorn í nefið og í annað skipti ræddi ég við forseta Íslands, Herra Ólaf Ragnar Grímsson, honum var ekki boðið í nefið.

Þessi stutta upptalning er nú bara svona það sem kemur mér í hug í fljótu bragði. Vissulega eru mörg stórmennin sem hafa sótt í að hitta mig og sumum hefur tekist það, þó svo ég muni ekki eftir öllum þeim tilvikum.

-

Ég tók í hönd forsetans og frúar hans í gær. Hafði hann að orði að handtakið hefði verið hlýtt og vinalegt. Enda er svo sjaldan tekið í höndina á honum.

Allt sem þið hafið sagt er hjóm eitt! Ég held að það geti enginn toppað mig! Vinur minn hefur séð tippið á Halldóri Ásgrímssyni!

Iss! Ég keyrði næstum því á Bo einu sinni. Ég sé mest eftir því að hafa hikað.

Ég afgreiddi á einni kvöldstund fyrrverandi íslandsmeistara í strípidansi kvenna og fyrrverandi borgarstýru Reykjavíkur. Sem er ekki sama manneskjan ef einhver var að velta því fyrir sér.
Aðrir þeir sem ég hef hitt eru ekki jafn frægir og ég og tekur því ekki að telja þá upp.

Ég keyrði næstum því á Björk einu sinni. Sé mest eftir því að hún hafi verið of fljót að sleppa.

Hann Órækja mælti:

Noh, Órækja er þá bara kvennagull eftir allt saman!

já, hann virðist laða að sér aðalinn...