Hunter S. Thompson er dáinn, búinn að fremja sjálfsmord. Þetta er ekki gott. Hann var skáld í upprunalega merkingu orðsins: það er skylt 'scold' á angilsaxnesku: 'að rífa kjaft', 'að gagnrýna'.
Það er nógu að gagnrýna í Vesturheimi þessa daga, sérlega fyrir stjórnmálafíkil eins og Hunter. Atvinnulaus var hann ekki. Það er rétt og slétt ógnvekjandi að hugsa að hann hefur ekki viljað halda áfram.
Blessuð sé minning hans en má spyrja hvaða aðferð hann notaði til þess að yfirgefa hina jarðnesku paradís?
Bíddu var það ekki örugglega hann sem skrifaði "Fear And Loathing In Las Vegas"?
Jú, þetta var hann, Tinni. Gonzo-fréttamaðurinn. Mér skilst að hann hafi skotið sig.
Skál fyrir minningu Mr. Thompson.
Staupar sig með hreinu meskalíni
Skál, skál ...
Skál fyrir honum. Fáir höfundar hafa fángað tilgángsleysi og örvæntíngu ofskynjunarlyfja líkt og hann.
Þetta eru slæm tíðindi. Ég hef ekki lesið neitt eftir hann en lesið nokkuð um hann. Ég hef lengi ætlað mér að lesa einhverjar bækur eftir Thomson. Kannski er þetta gott tækifæri til þess. Ég byrjaði einmitt að lesa Bukowski rétt fyrir dauðadag hans. Það var upphafið að dásamlegu sambandi.
Það er leiðinlegt þegar menn deyja. Ég hef ekki heldur lesið neitt eftir hann en hann var örugglega skemmtilegur.
Hér er alla vega dœmi um rit hans:
Það er reyndar skömm frá því að segja, en ég hugsa að ég láti andlát hans verða mér að hvata til að kíkja á hans verk... RIP
Það er sorglegt hvað fólk verður alltaf vinsælt eftir að það er dáið.
Tökum dæmi alla þessa listamenn sem ekki seldu málverk meðan þeir lifðu, en í dag eru þau að seljast á milljarða.
Tökum líka dæmi um Elvis.. jú.. hann var númer eitt.. kóngurinn.. á meðan hann var á lífi.. tröllreið öllu.. en hugsiði.. ef hann væri enn á lífi í dag, þá væri hann sjálfsagt útbrunninn.. fáir af ungdóminum sem myndu þekkja hann.. því hann væri ekki þessi goðsögn sem hann varð við dauða sinn.
Hann lifir í minningum manna og minningin vill oft skella auka glóa á þá sem við söknum.
Já.. Elvis lifir.. mun meira heldur en ef hann væri enn á lífi.
Já, muniði eftir Oj Robinson? Það var nú meira helvítið hvað hann varð allt í einu æðislegur þegar hann drapst. Maður hafði varla heyrt um þetta leiðindahrukkugerpi fyrr en hann hrökk upp af. Svo dó Freddy skömmu seinna. Það heyrðist ekki annað í útvarpinu en þessir tveir á víxl í fleiri helvítis vikur. Þá fór ég að drekka stíft og óskaði þess af öllu hjarta að Stevie Wonder dræpist aldrei.
Oj Robinson? Who?
Pretty woman, walking down the street, pretty woman, the kind I'd like to meet
Sönglar þetta góða lag um Júlíu sína
Hvaða rugl.. Roy Orbison átti marga góða slagara.
Byrjar að raula "only the lonely" fyrir Fíflagang