Sumar vetur vor og haust
visna laufin sjaldan
elskan ég skrepp út í bílanaust
þú hefur bjórinn kaldann

taktu í tólið og kitlaðu smá
elskan mín ljúfa og góða
brundur vella út mun þá
alla leið á Amlóða

sorakjaftur sýnist mér
Sjaldan verða gamall
þó blóti ég stöðugt um það sem til er
þá geri ég það einsamall

í framtíðina skyggnast má
með kóbaltbættri sápu
en ber að fara beint á ská
innvafinn í kápu

eigi vill mærinn flassa
hvað þarf ég að biðja lengi
brjóstinn stinn og bera rassa
ég hæstánægður flengi

Þörfin marga drengi drepur
Drjúgan tollinn tekur
fiðringurinn náran skepur
uns skinnsokkurinn knái lekur

helst þarf tvo til ástarleikja
þrír þó finnst mér betra
littlar stelpur í mér kveikja
helst um þriggja vetra

konan er komin í bólið
nú verð ég að finna tólið
búið er drullupolls rólið
ég serti mitt tæ-bó lið

undir pilsið þreifa ég
með von um það að finna
ekki var hún þessleg
öðrum skyldum þurfti að sinna

heyrist hávært söturhljóð
handan veggs míns bláa
er það nokkuð hestastóð
auk kynvillingsins smáa