Hér er tilvalið að setja inn lofkvæði um öðlinginn Skabba, e.k. jólagjöf fyrir hann þegar hann snýr aftur.
Tárin renna, treginn vex
tekst mér vart að leyna.
Úlfúð, nöldur, arg og pex
án Skabba gleð'ei neina.
(Takið eftir, mér tókst að botna minn eigin fyrripart!)
Elsku Skabbi Skrumari
skildiru koma aftur
Verður þessi þrumari
þinn,... fylli raftur
Ég hef nú bara áhyggjur afþessu ... verð bara að segja það.
Barbapabbi bölvar hvabbi,
best að rabba grínlaus.
„Ertu Skabbi einn á labbi,
úti í slabbi vínlaus?”.
‹Starir á mæðulega myndina í huga sér af Skabba labbandi í slabbi ákavítislausan›
Afsakið að æddi burt
eina litla mílu
Vinir mínir voru kjurt
var þó ei í fýlu
Sá er ekki alltaf tryggastur sem situr kjur,
heldur hinn sem kemur aftur.
M.ö.o.:
Sá sem hjá þér situr kjur
sýnist tryggur fremur.
Tvíl-laust er þó tryggastur,
trúr sem aftur kemur.
Jæja er ekki best að ég ropi eitthvað hérna líka
Vinur víst ert sómi
vissuleg í álit vex
Skrif þín eins og sætur rjómi
stundum þó sem matarkex
Þakkir Amma hafðu hér
hripast kexins siður
Á set reitings rjómasmér
renni því síðan niður
Skrabbi karlinn skrumari
sæll en oftast glaður,
finnst þér góður þrumari?
þú ert góður maður.