Getur verið að "sálin" sé ekki til. Að við séum bara efnafræði.
Það eru margir sem trúa því. Sérstaklega þar sem margar af þeim tilfinningum sem maðurinn upplifir hafa verið útskýrðar í gegnum efnaferla ensíma og hormóna. Slík raunsæisstefna á ekki við alla og ófáir vilja halda í rómantíkina sem liggur á bak við leyndardóma sálarinnar. Það er allt í lagi að trúa á sálina þótt maður viti hvað liggur að baki. Þetta er meira hugmyndafræði heldur en annað. Er ekki viss en ég hugsa að félagsfræðin myndi fjalla um þetta sem samfélagslegt viðmið eða norm.
Æi - sumt er bara ofvaxið skilningi mannskepnunnar. Einhver svör við þessum og svipuðum spurningum gætuð þið þó fundið í væntanlegu fræðiriti Baggalúts sem allt stefnir í að komi út innan skamms.
Lítur á úrið sitt og hugsar um kafla 3.2. sem enn er óskrifaður
Segjum flest bendir til...
Er sálin ekki bara í búsinu og kláminu?
... margar af þeim tilfinningum sem maðurinn upplifir hafa verið útskýrðar í gegnum efnaferla ensíma og hormóna ...
Já auðvitað er það svoleiðis.
Sálin er bara til í kveðskap og brennivíni. Fær sér brennivín og yrkir um sálina
Og ekki er það slæmur staður til að vera á...ég öfunda sálina
Ef þið viljið rannsaka sálina þá finnið þið hana á tónleikum Sálarbróður númer eitt, James Brown, í Höllinni í kveld.
Hann ætti að geta frætt ykkur um Sál.
rannsakar sál vambans sem liggur dauðadrukkin inni í búri
hmm... Þetta virðist ekki vera nein efnafræði...
Ef þið viljið rannsaka sálina þá finnið þið hana á tónleikum Sálarbróður númer eitt, James Brown, í Höllinni í kveld.
Hann ætti að geta frætt ykkur um Sál.
Góður punktur. Fer að hugsa um tónistarþerapíu