Hvernig er það, nú er eignarhaldi á sálum í Baggalútíu engin takmörk sett. Gæti þetta ekki haft óheppileg áhrif á stjórnun ríkisins, þar sem sálir háttsettra manna virðast háðar utanaðkomandi eignarhaldi?

Þetta er rétt, Muss. Ég á t.d. enga sál, hvorki mína né einhvers annars.

Já, ekki ég heldur. Ætli einhver almennileg sál sé til sölu um þessar mundir?

Ég held að það sé skortur á þeim. En er ekki hægt að skipta á sál einhvers fyrir stöðu í ráðuneyti?

Fyrst ég á sálu Hákons er ég þá Keisari?

Neineineineinei, þó að þú eigir sálu mína þá ertu ekki ég, kjánaprik

hvernig eignaðist hetjan sálu keisarans?

Hún prettaði mig, helvítis svikarinn.

Bastarður!

gogginn ég kaupi sál þín fyrir hvað sem þig vantar ég getg bjargað öllu

Þú verður að snúa þér til Vamban til að kaupa sálu Goggsins.

Svo virðist sem nægur markaður fyrir sálnaviðskipti.

Við ættum að koma á fót skipulögðum kauphallarmarkaði með sálir. Til að tryggja gæði þyrfti að uppfylla skilyrði kauphallar um sálir og eftir það verður hægt að skrá þær á opinberum markaði.

Síðan er auðvitað möguleiki að selja afleiður í sálum, eflaust mikill monníngur í því.

Heiti þessa þráðar vekur með oss aðra spurningu: Væri e.t.v. ástæða til að stofna nýjan þráð þar sem samið yrði lagasafn fyrir Baggalútíu og jafnvel stjórnarskrá ?

En einfaldast er auðvitað að orð og gjörðir ríkisstjórnarinnar séu lög.

Annaramanna sálir hafa reynst mér vel. Einnig fór það ekkert illa í mig að eiga enga sál. Ég kvet menn því eingöngu að skiptast á eða selja sálir sínar hæstbjóðanda.

Jú, Vladimir hefur rétt fyrir sér að vanda, það er best að orð ríkisstjórnarinnar séu lög. Engir eru færari eða betur treystandi fyrir lögum Baggalútíu.

Sammála því (um leið og ég minni þá sem eiga það eftir að skrá sig á Árshátíð Baggalúts)

En leið þér ekki miklu betur eftir að þú eignaðist mína?
Er jú, það kemur óbeint fram.

Þeir sem braska með sálir verða umsvifalaust sviftir sinni og æru.