spyrjum bara manninn sjálfan!

‹Æfareiður› Eruð þér að væna Keisara hins Baggalútíska heimsveldis um lygar! ‹Lætur fjarlæga Herbjörn og koma fyrir í gapastokk í Smáralindinni.›

Nei Nykur hann efur aldrei sagt neitt satt

‹sendir Klett í réttritunarskóla›

Fer í réttritunarskóla batar ekki við það (batnar)

‹gefst upp á klett›

Hvaða hvaða hafðuru einhvern tíman trú á mér

einhver bölvaður asni sagði eitt sinn að maður ætti að elska óvini sína... bansettur lygarinn.

Það eru tvö n í bannsettur og svo á alltaf að hefja setningu með stórum staf.
Hver var að tala um réttritunarskóla?

já þar er ég sammála, og hann bætti við "#eins og sjálfan sig" Svei svei

Neinei, Herbjörn, þetta var framhald úr annarri setningu, þannig að stóra stafinn þurfti ekki. Síðan sést greinilega að "Bannsettur" er innsláttarvilla!

Finnst mér með ólíkindum að menn geti hallmælt svona keisara vorum.
Það sem keisarinn gerir eru lög.

Já lög þjóðarinnar eða Þjóðlög.

‹laumar nokkrum fimmþúsundköllum að Frelsishetjunni og blikkar› Einmitt!

‹kvíslar til Keisarans, ég var nú eiginlega að pæla í þessu með dagpeningana mína›

‹laumar nokkrum fleiri fimmþúsundköllum að Frelsishetjunni og hvíslar› Komdu bara aftur á morgun, höfum þetta á svörtu

Hóhó, ég er hræddur um að ríkisskattstjóri geti ekki leyft þetta! Þú verður að skrá Frelsishetjuna í mútulistann. ‹Réttir fram lista sem inniheldur alla hæstarrættardómara í landinu›