Á bárunni létt er hún Bára
bylgjurnar varla mun klára
um loðnumið dugga
drengir í skugga
inni og út- þó við -nára

Sókndjarfur Unni var á
undir leit borðstokk en þá
loðnu’an sá
lét því út rá
af færinu skaut svo á ská

Þeir lágu löngum á Guggu
er síður í öldurnar hjuggu.
Einn valt niðr´ á gólf
klukkan korter í tólf.
Fullur í færeyskri duggu.

Eggjaði marga hún Alda
úthafsdrottningin kalda
Í djúp hennar fóru
drengirnir stóru
á dráttarskipinu Valda.

SKRÍTINN ER SKÚTAN HANS VALDA
SKONNERTU MENN ÞAÐ VÍST HALDA
BLÁ MÁLUÐ ER
BEIGLUÐ OG BER.
TIL FISKVEIÐA FER,
Á FÆRINU ER
ÞORSKUR OG ÁRVAKS ALDA,

Hann Geiri, sem réri á Gunnu
golþorska setti í tunnu.
sigldi í land
en setti í strand
í brælu þar vonir hans brunnu.

Gefur á bátinn við Grænland
glaður ég unni það tilstand
dreg ég inn færið
festist þá snærið
drjúgur ég þá dreg mitt band

Þreittur ég sit hér og stari
svefnlaus á grútar kari
lýsið í lé
læt ég í tré-
tunnur með merktu fari.

Það kjaftað var fyrrum um Kjartan.
að neðan við nef hefði kjaft hann.
En svo fór hann í slipp
kom þaðan "kúl" og "hip"
Og tekur svo allt inn að aftan.

Ég hef aldrei séð 7 hæða limru
Er þetta kanski "Sjamra"?

Mig fullan lét munstra á Seleyna
minnislaus fór ég á Viðeyna
öskrað var ræs
andskoti næs
á net var ég kominn á Engeyna

Sjómannaforystan sefur ei
Sú mun ei hætta rausi.
Spældur og gramur er grey
Guðmundur vinalausi.