nema þegar einhver stórslasar sig og eyðileggur bílinn sinn. Er þetta virkilega boðlegt?
Einmitt. Það er ekki íþróttaáhugi sem dregur menn að skjánum (enda varla íþrótt að halda í sér keitunni í fimmtíu hringi.) Íþróttaáhugi er hvötin sem rekur menn út með eldmóði klukkan fimm að morgni í stormi og slagviðri til að takast á við jafningja sína í knattleik. Að sitja við varpið og bíða í ofvæni eftir að einhver stími á annan og horfa svo á það aftur í slómó, það heitir Schadenfreude.
Sögur herma að Mikki skósmiður hafi selt sál sína til þess að fá ofurmannlegan kraft í bílinn
Það eru einungis fávitar sem hafa áhuga á íþrótt þar sem að gírkassaframleiðendur keppa.
Eða kannski dráttarvélaakstur ?