Hehe, góður herra!

‹Glottir eins og Þengill hinn illi í bókunum um ísfólkið eftir Margit Sandemo›

Maður kennir ekki gamalli konu að sitja,segir máltækið.

Skemmtilegra hefði nú verið að finna kornleifar.

Jah! Hvur veit... Hvur veit segi ég.

Ef menn vilja finna fornleifar á Egilsstöðum, er nærtækast að fara í fatadeild Kaupfélagsins.

‹VEEEEIIIINAR af hlátri,leggst á gólfið og lemur það með krepptum hnefa›

Haraldur getur verið mjög meinhæðinn þegar hann tekur sér slíkt fyrir hendur.

Fyrirgefiði, en þetta átti ekki að vera fyndið. Þetta er sona.

Mikið til í þessu hjá Haraldi. Þegar ég heyrði þetta rifjaðist upp fyrir mér að ég villtist þarna inn einu sinni og bað um heppilegan skófatnað þar sem ég ætlaði á dansleik í Valaskjálf um kvöldið. Konan rétti mér undir eins vaðstígvél nr. 44 og rauða ullarsokka.

Prufaðu að biðja um kynæsandi undirfatnað. Sannir föðurlandsvinir þar um slóðir.

O-hoh-hoh-hoh-ho ó,já blessaðar prjónabrækurnar! ‹Titrar allur og hristist um stund›

Gerðu ekki grín að prjónabrókunum í fatadeildinni. Þær seljast eins og heitar lummur og eiga heimakonur ekki undan að prjóna á blessaða Kárahnjúka portúgalana.

Hver er að gera grín? Þarna er einfaldlega gott að koma ef þú ert með ullarbróka- og gúmmískófetish. Svo ekki sé nú minnst á Álafossúlpurnar.

...og útvíða flauelinn,maður

...tékkneskar bomsur.

Orðið "útsala" vantar víst í austfirskar orðabækur

Gái, bíddu...

Nei. Ekkert á milli útsáð og útsauma.

já það hafa verið mikil vandræði meðal austfirskra íslenskufræðinga vegna þessa máls