Nei bara Rodney Dangerfield mættur á svæðið, hvað segirðu gamli kall, hvernig ertu í hjartanu.

Ég er með eitthvað dót úr harðplasti sem dælir blóðvökva.

Sem sýnir að Baggalútía stendur framarlega á sviði gervilíffæra.

Já svo maður tali nú ekki um það nýjasta nýja: Framlengjanlega líffærið mitt.

Horn á hjálminum ?

Tjahh... nei ekki alveg.

Hvað er þetta þá ?

Hákon! Mikill Hákon! Keisari vor! Hvar ertu kallinn ‹tekur tappann úr ákávítisflösku og ljúfur ilmurinn leggst út yfir Baggalútíu ›Svona kallinn, sjáðu hvað Nykurinn er með handa þér ‹veifar flöskunni, kíkir undir rúm og inní skáp› Ertu í feluleik skinnið mitt ‹Starir hugsi út um gluggann á ráðherrabústaðnum› Ég vona bara að hann sé ekki dauður út í skurði einhversstaðar.

‹Finnur lyktina af ákavítinu og hrifsar það af Nyk.› Þetta er mitt!

‹Tekur ákavítisflöskuna af Hilmari› Svona svona litli snúður ‹lyftir Hilmari upp og setur á hné sér ›Það Beygist: Hér er Nykur, um Nykur, frá Nykri, til Nykurs. ‹klappar föðurlega á kollinn á honum › Hvar ganga þessi grey í skóla ‹Dæsir mæðulega og setur flöskuna inn í skáp þar sem hún bíður Mikills Hákons›

mér fannst ég einmitt finna einhverja svona lykt