Hrafninn sér á hræi gæðir
hlakkar Muninn þá
gantast þá er Huginn hæðir
hefur gætur á
Óðins auga starar stíft
stirðnað hræið á
Óðins auga starir stíft
stirðnað hræið á.
Í Valhöll öllum verður hlíft,
vosbúðin er frá.
Lofið þið mér Freyr og Freyja
þar fái smalinn ró.
Lofið þið mér Freyr og Freyja
þar fái smalinn ró.
þá skal ykkur áfram geyja
yfir landi' og sjó
Víst mun himna-hirðin öll
heyra okkar kvak
Víst mun himna-hirðin öll
heyra okkar kvak
Þarf nú hvorki hróp né köll,
hristing eða skak.
Vakir yfir vesalingum
vingjarnlegur Guð
Vakir yfir vesalingum
vingjarnlegur Guð
engum samt í útréttingum
ætlar hann sér puð.
Þegar heims á háaloft
herrann upp mig dregur
Þegar heims á háaloft
herrann upp mig dregur
Leggst á skýið soldið soft
sæma-er ég -legur
"Farðu aftur fjandans til
fyllirafta dóni"
"Farðu aftur fjandans til
fyllirafta dóni"
“Eigi þurfum annað til
alkagrey á Fróni.”
Mætti ég í meðferð drukkinn
mikið sé ég eftir því
Mætti ég í meðferð drukkinn
mikið sé ég eftir því
Féll því aftur sál í sukkinn
sumblið aftur lenti í
Drykkjan hefur dregið menn
djúpt í volaræðið
Drykkjan hefur dregið menn
djúpt í volaræðið
Nærist ég á öli enn
einstakt kjarnafæðið.
Vertu ávallt viss um það
vökvinn hressir, kætir
Vertu ávallt viss um það
vökvinn hressir, kætir
Nokkuð viss er ég um að
alla líðan bætir
Þegar líðan þrúgin er
þrauta lending verður
Þegar líðan þrúgin er
þrauta lending verður
vökva blómið, vatn og ger
vitsmuni það serður.
Þegar tappann tek ég úr
tryllist ég af kæti
Þegar tappann tek ég úr
tryllist ég af kæti
Hellí glasið sjaldan súr
sopinn mér þá bæti
glösin fjölga gleði eykst
gaman er að skála
Glösum fjölgar gleði eykst,
gaman er að skála.
Löngum til þess hefi hneigst
að heiðra minni sála.
Viskílögg á vota jörð,
vinum mínum fórna.
Viskílögg á vota jörð,
vinum mínum fórna.
móður ligg á möttum svörð
milli tveggja hórna
Gleði tár og gróin sár
gráu hárin barma
Gleði tár og gróin sár
gráu hárin barma
Ellismella æsku ár
alla tíð þeir harma.
Eitt sinn var ég ungur fýr
aldur færist yfir
Eitt sinn var ég ungur fýr
aldur færist yfir
ellin verður aldrei skýr
æskan sífellt lifir
einu sinni át ég svepp
ofurlítiðrauðan
einu sinni át ég svepp
ofurlítiðrauðan
flutti svo í Fellahrepp
frekar mikið dauðan.
Ber í rúmi breddan lá
breið var hún um mittið
Ber í rúmi breddan lá
breið var hún um mittið
fjallið kleif ég fráleitt þá
fjandans ýstruslittið
víða finnast villingar
vargar, hundar, kettir