Ívar var rassskelltur! ♪ Ívar var rassskelltur! ♪ Ívar var rassskelltur! ♪
Ţađ ţykir mér eđlilegast ađ stuđla eftir mćltu máli samtímans, ekki ţví hvernig forfeđur vorir báru fram hversu og hverjum. Ekki amast ég yfir ţeim sem bera hv fram líkt og gert var á ţjóđveldisöld en ţađ er ekki ţađ mál sem ég hef fengiđ ađ venjast, og mun ţví stuđla hv og k blygđunarlaust í framtíđinni. Ţó dćmi ég ţá ekki sem stuđla hvernin viđ önnur orđ ţau er hafa h sem upphafsstaf. Ţađ á hver mađur viđ sjálfan sig og sína samvisku.
Verđur tuđandi kerling.
Ţađ er bara happa og glappa hvort ég stuđla hv međ h-i eđa k-i... bara eftir ţví hvađ hentar kvćđinu best... Glottir eins og fífl
stuđla ég og stunda svik
stefnan fćr ađ ráđa
hvorki ţú né kvćđavik
hvetja mig til dáđa
Hvikindi og hviklynt grey
hveinar já.
Sveigjanleiki svíkur ei
svei mér ţá.
Mér finnst ţetta óttalega lélegur skáldskapur hjá ykkur, stuđlunin stingur í augu.
Ţetta minnti mig á öldungis góđan fyrripart sem ég leitađi uppi:
Hafralóns er Herbjörn snjall
hveđur góđar vísur.
Ţarna er hv-kv dilemman notuđ á listrćnan hátt og lyftir vissum líkhamshlutum (sem eru tveir, sitt hvoru megin) obbolítiđ upp.
Mér finnst ţetta óttalega lélegur skáldskapur hjá ykkur, stuđlunin stingur í augu.
Éttann sjálf.
Mér finnst ţetta óttalega lélegur skáldskapur hjá ykkur, stuđlunin stingur í augu.
Éttann sjálf.
Sannleikurinn er sár sé ég... Grípur um kviđ sér, leggst í fósturstellingu á jörđina og veltist um, emjandi af hlátri
Mér finnst ţetta óttalega lélegur skáldskapur hjá ykkur, stuđlunin stingur í augu.
Éttann sjálf.
sparkar í rassinn á Texa Dóni.
Mér finnst ţetta óttalega lélegur skáldskapur hjá ykkur, stuđlunin stingur í augu.
Éttann sjálf.
sparkar í rassinn á Texa Dóni.
Éttann sjálfur.
Étur hann sjálfur
mikil ósköp mér ţađ leiđist
mćta ţurfa í vinnu
ţví ég óska ţess mér veiđist
ţrćldómsljúfa kvinnu
Texi ţú ert duglaus dóni
durtur mikill, ertu hálfur.
Ég af undrun gap'og góni
góđi besti éttann sjálfur .
´