Skál! xT

xT

Afsakið, ég hélt ég væri á næturgeltinum, en þá rata ég svona illa úr veislunni.

Þið getið alveg farið á fyllerí strákar mínir þó ég rati illa út. ‹Heldur áfram að leita að útgöngunni og tekur með sér meira nesti í leiðinni.›

Virðulegir herrar (og Krossgata ef þú ert hérna ennþá)!
Leyfið mér að tilfæra og afbaka fáein orð frá Heljarslóð, því vínið býðr mér að tala, en vínið er undirrót alls sannleika og leiðir það í ljós, sem í hjörtunum er falið, einkum ef menn drekka konjakk. Nú er það öllum kunnugt, að virðuligr herra Hakuchi fór í Austrveg að berja tröll, og yfirgaf sína frú og eftirskildi hana í algeru reiðileysi og er hún nú horfin sem og hann. En með því nú yðr er öllum kunnugt, virðulegir herrar og frúr, að sá gressiligi fiskikláði, sem geisar á Íslandi og drepr allar síldar þar, hefr nú svo mjög gripið um sig, að liggr við almennum niðrskurði, þá er það náttúrlig afleiðing þessarar drepsóttar, að hér verðr fisklítið í Baggalútíu hvers vegna vér megum öll búast við að magáll og blóðmör verði hér útgengiligr og í háu verði. En það er öllum auðsætt, að það er eigi oss að kenna, þó hin háæruverðuga frú vor hljóti að gangast undir sömu kosti og þjóðin og borða blóðmör, svo ekki má það oss til niðrunar reikna. Og með því ég nú í morgun snemma hef fengið eitt skrif frá hinum nafnfræga en jafnframtburtkallað Mikla Hákoni með loforði um herta kola og nokkur lýsipund af skerpikjöti, þeim er bestr kunni að fást á Sandoy, þá vonar mig að vér getum veitt drottningunni þá tilbreytingu í mörátinu, sem sé nægileg til þess að henni ekki leiðist það. Þar sem nú ágæti og frami hinnar háæruverðu frúr er svo mikill, eins og ég nú hef lýst og eins og þér allir megið skilja af þessum mínum orðum, þá væri það ófyrirgefanlegr dónaskapr af oss öllum, ef vér ekki drykkjum skál hennar með þeim óskum, að henni megi allt til vegs og gæfu ganga, og að hún megi í góðri gleði hjá oss una þar til aftr of rennr af hennar háæruverðuga húsbónda ok stólkonungi - ok lengr ef hana lystir.
Skál!

Heyr, heyr! xT

Skál fyrir drottningunni og hennar konunglega bakhluta og barmi..xTxTxTxTxTxTxT

Nú þykir mér Upprifinn vera orðinn nokkuð við skál og eftir því fjölþreifinn til nærstaddra kvenna.

Skál!
xT

Það lofar góðu þegar presturinn er orðinn drukkinn.

‹Brosir út að eyrum og skálar við alla viðstadda, líka Upprifinn.›
Ég þakka þér þessa ágætu ræðu minn ágæti konungur, ég vissi að þú myndir hannesa viðeigandi bókmenntir í tilefni kvöldsins. Ég ætla að lesa ræðuna þína aftur strax, hún er svo skemmtileg.

‹Hættir öllu káfi og snýr sér af fullum krafti að drykkjunni.›

Blóðmör er konunglegt fæði. Nóg af slátrinu Regína!
Skál!
xT

(Ætli Villimey eigi ekki eftir að öfunda þig mikið?)

Var hann ekki að lofa skerpikjöti líka? ‹Ljómar upp›

Af hverju ætti villimey að öfunda mig? Er hún svona mikið fyrir slátur og skerpikjöt?

Sagðist Villimey ekki einhverntíman vera sólgin í slátur.

Jú jú og herptum kola, aldeilis fjölbreytt á hátingarheimilinu.
‹Ljómar upp›

Já var það ekki, það er eins og mig minni það.

‹Man eftir því og krimtir ofan í kampavínið.›

Það var nú meira svona í yfirfærðri merkingu, var það ekki?

Vér mótmælum þessu hjónabandi . Tungurlipraður Arabíugrænn úngsnótarþjófur Ektar fagurfljóð .Slíkt er hverjum velhugsandi mannskepnu mótbjóðandi . Hvergi er til landakort yfir slíkt .