Hér með kynni ég ykkur sviðhendur, háttur sem mér datt í hug í dag. Þær eru svipaðar þýzkhendum, nema að síðasta vísuorðið skal vera sviðslýsing. Hún þarf ekkert að vera úr listanum hérna hægra megin, má alveg vera hvernig sem er. Þetta er ekki keðja.
Kreppan vera virðist mér
að valda fólki trega.
Hún bagsli veldur, byrði er.
Blótar herfilega
Kreppan hún nú klípur mig
kreppan hún er bjáni.
Hún grettir sig og geiflar sig
og Glottir eins og kjáni
Má ekki hafa áherslulausan forlið líka í síðustu línunni?
Kreppan hún nú klípur mig
kreppan hún er bjáni.
Hún grettir sig og geiflar sig
og Glottir eins og kjáni
Má ekki hafa áherslulausan forlið líka í síðustu línunni?
Jú jú .
Herfilega blótar barn,
bagga- aldrei -liði
verði stubbur steligjarn.
Strunsar út af sviði.
Siglir inn & ennþá flýtur
ofurlítil dugga.
Dæsir mæðulega, lítur
leiður útum glugga
Jafnan eru jólin skreytt
jesúmynd og maltsins bunu
Gamall maður glottir feitt,
Gefur frá sér vellíðunarstunu
Klórar sér í höfðinu og klifrar upp á svið
kemst að því að hann er orðinn algerlega ber
Hrökklast síðan aftur á bak og hrasar soldið við
Hreykinn súg loks strunsar út og skellir á eftir sér
Góður Hvulli!
Stundum kemur Garbo græna
gleður hupp.
Leikur sér við litla Væna.
Ljómar upp
Þriðja línan hér er nú óttalegt bull.
Jesús loksins virðist vera
Wayne að leggja á sjálfur fæð.
Þá ég ekkert þarf að gera.
Þrefalt stekkur sína hæð
Eftir athugasemd frá Pó: égveit nú ekki hvernig ég fór að því að klúðra þessu.
Góð hugmynd hjá Wayne, húrra fyrir honum. Þó þarf hann að endurskoða stuðlunina í Jesúvísunni sinni að ofan.
---
Ég þoli ei vælið endalaust í landsins verstu bjánum.
Langar helst að drepa einhvern, sama hvernig fer.
Staurblönk þjóðin getur ekki staðið undir lánum!
Strunsar út af sviðinu og skellir á eftir sér
---
Ég heyrði það hjá lífsins æðsta anda
að Íslendingagreyin bjargast munu.
Geislar sólar gleðja mig að vanda
Gefur frá sér vellíðunarstunu
Tek undir með Pó; skemmtilegur þráður. Stelst til skjóta inn hlymreki:
Á ógæfu vorri er ekkert lát,
íslenska þjóðin er heimaskítsmát.
Brunnin hver brú
og brostin öll trú
Brestur í botnlausan grát
Til hvers er að yrkja vesöl ljóð
er Ísland fær ei séð neitt nema skuggann?
Djöfull hefur dáleitt vora þjóð.
Dæsir mjög og lítur út um gluggann
Ef leiði grípur lagsmanns brá
um lífsins götur hálar.
Gott er þá að gleðjast smá
Glottir breitt og skálar
Á höfði situr lubbi mikill lufsalegur
Leiðilegt oss þykir flækjugarn mitt
Bæta þarf því býsna þyki furðulegur
Blótar herfilega og rífur hár sitt