Skreppur minn - kemur þetta ekki úr hörðustu átt, sbr. undirskriftina þína?

Þér eruð enn nýliði í vorum augum, Skreppur, svo vér tökum oss það bessaleyfi að leiðrétta mál yðar, hvert oss þykir mega bœta, og er það merkt lit.
Vér fyrirgefum yður treglega, fyrir að hafa ritað nafn ****.** á síður Gestapó. Það er leyft með mismörgum stjörnum, hverjar tákna bókstafi, er vantar. Aldregi var kerfi þetta útskýrt fyrir oss þá í árdaga, en þó skildum vér hvað lá að baki.
Eigi er eins lakt, að þér gleymið þar að opna sviga, svo sem þér vilduð kenna Fjandanum, en hér er líklega um innsláttarvillu að ræða. Förum vér því einungis fram á yfirlestur, þá er þér viljið leiðbeina öðrum.
Þá viljum vér benda á, að óþarft er að telja upp alla þá bókstafi, er hægt er, með smellum ýmsum, að kalla fram, þó slíkt megi þó til nánari skýringa.
Að lokum viljum vér taka fram, að Baggalútía er klofningsríki úr Íslandi, (þó annað megi halda nú til dags, þar sem Baggalútía hefir vaxið langt fram úr Íslandi,) og því eru hér notaðar gæsalappir að íslenzkum hætti. Hér fáið þér dœmi: „“. Kalla má þessar gæsalappir fram með því að smella á mynd þeirra undir innleggsglugga.
Góðar stundir.

Nei, þetta er það bílnúmer sem mig langar í á bílinn minn. Það er einn á Akranesi, Lanos, rauður sem hefur bílnúmerið TU 554 en mér þykir það afskaplega ljótt númer.

Mér er svosem andskotans sama hvað þú segir. Ég var aðallega að reyna að koma þessu kvikindi í skilning um það sem ég ritaði til útskýringar, ég hefði þó viljað sleppa við að fá einhvern svona tittlingaskít í framhaldinu. Mér er svo fullkunnugt um „þessar íslensku gæsalappir“ en mér þykir þægilegra að notast við "þessar" þar sem einhvern veginn virðist ómögulegt að fá Windows stýrikerfið, þó það sé stillt á íslensku, til að setja fram íslenskan rithátt en ekki bara stafina. Auk þess sem ég er alls ekki sá eini sem notar 2x [shift] + [2] hér á Gestapó.

Jæja... svo það er þannig. Þú mátt gagnrýna aðra (og jafnvel með dónaskap) en aðrir mega ekki gagnrýna þig - þó í mestu kurteisi sé.

Foj.

Mikið erum vér sammála yður, Hexia. Hver og einn ætti að geta tekið tilsögn frá sér (mun) eldri og reyndari Póum, án þess að vera með kjaft.

‹Hristir höfuðið yfir framgöngu Skrepps.›

‹Rífur kjaft og er með dónaskap›

‹Tosar teyjuna á nærbuxum skrepps langt upp á bak›

Vertu stilltur við Fergesji gamla.

Blessuð, hættið þessu væli, þið eruð einsog gamlar kellingar á elliheimili. Fergesji, það má vel vera að þú sért eldri en ég á þessu vefsvæði en á miðað við félagsrit þín þá ertu bara krakki í raunheimum. Farðu og drullaðu yfir stafsetninguna og málfræðina hjá öllum hinum gestapóriturunum, fyrst þú ert nú byrjaður.

Gaman þætti mér að vita hvers vegna þú heldur að þú getir verið dónalegur og leiðinlegur við vel liðna Gestapóa og verið vel liðinn sjálfur eftir það.
Nema þú hafir engan áhuga á að vera vel liðinn hér. Það gæti auðvitað verið.
Persónulega finnst mér þín skrif talsvert mikið barnalegri en skrif Fergesji.

Það sem Tigra sagði. ‹Starir þegjandi út í loftið›

"rífur kjaft og sparkar í rassa."

‹Brúkar munn og klípur í rassa›

Haa.. var ekki meiningin að segja brandara? Hér er einn gamall:

Einu sinni fór biskup í eftirlitsferð í afskekkt prestakall. Þegar hann kom þangað, var presturinn ekki heima. Ekki heldur í skrifstofunni sinni. Svo dátt honum í hug að lita inn i kirkjuna, enginn þar heldur. Hann gékk út, en svo sá hann einhverja hreyfingu í glugganum í skrúðhúsi. Hann gékk að glugganum, gægðist inn... og viti menn, þarna voru presturinn, organistinn og meðhjálparinn við borðið að spila póker, drekka bjór og reykja.
Biskupinn ætlaði kenna þessum letingjum aldeilis dýra lexiu og fór í kirkjuturninn og fór að hringja til þess að fólkið kæmi að kirkjunni og heyrði hvernig hann skammaði prestinn og starfsmennina.
En enginn virtist hafa tekið eftir þessu. Biskupinn var ennþá meira undrandi, hvernig hafði kristnihald orðið hér í miðjum skógi. En svo heyrðist í skellinöðru. Skellinaðran nálgaðist, þar var sendisveinn frá kaupfélaginu... og með bjórkassa á bögglaberanum á skellinöðrunni sinni. Biskupnum blöskraði:
-Og hvað ert þú að gera hér, piltur?
-Nú... það var hringt héðan.

Híhíhí... ég fíla þig Kiddi.

Gömul kona sem var nýflutt í hverfið fór í fyrsta skipti til kaupmannsins á horninu til að kaupa kattamat. Kaupmaðurinn sagði við hana að það væru svo mikil brögð að því í kreppunni, að gamalt fólk væri að kaupa kattamat sem mat fyrir sig sjálft að hann seldi henni ekki kattamat nema hún sannaði það að hún ætti kött. Gamla konan fór heim og náði í köttinn og fékk afgreiddar 4 dósir af Whiskas. Þrem dögum seinna fór gamla konan aftur í búðina, því að nú vantaði hana hundamat. En það var sama sagan, hún þurfti að sanna tilvist hundsins til að fá keyptan hundamat. Svo gamla konan fór heim, náði í hundinn og fékk afgreiddar 2 stórar dósir af Pedigree. Daginn eftir kom gamla konan í búðina með lítið lokað box og bað kaupmanninn að opna það og stinga fingrinum ofan í. Hann gerði svo og setti puttann á kaf í mannaskít...
Fjúkandi vondur spurði kaupmaðurinn hvað svona vitleysa ætti að þýða, en gamla konan svaraði rólega:
„Ég ætlaði bara að kaupa hjá þér klósettpappír og vildi ekki þaurfa að fara aftur heim tómhent...“

Ekki fjarri lagi. Ég skrifa sögur og svona sem félagsrit og þar finnst mér mest gaman. En á svona þráðum er ég bara að dunda mér. Svo þegar einn er tekinn fyrir fyrir lélegan rithátt, nokkuð sem 90% af öllum innipúkum hérna gera sjálfir, lýsir ákveðnum barnaskap hvursu vel mæltur viðkomandi er eður ei. Það að vera ágætur í að skrifa eldri íslensku segir ekkert til um þroska viðkomandi þar sem tíminn sem fer í að skrifa viðkomandi texta er ekki sýndur. Sjálf skrifar þú yfirleitt barnalega þannig að þú þarft ekki að byrja.

Annars, góðar stundir.

Vort seinasta svar, áður en vér hunzum yður alveg, er tvíþætt.
A) Hér er öllum sama um ketheima, eður svo til. Því skiptir líkamlegur aldur minnstu máli, en andlegur meiru. Þar erum vér í hópi elztu manna; líklega eldri en sjálfur Ívar Sívertsen, þó hann hafi verið hér lengur.

B) Vér getum gefið upp tímann, þann er fór í að rita innlegg þetta: Ein mínúta. En vér erum líka þreyttir og þurftum óvenju oft að stroka út, því vér erum haldnir fullkomnunaráráttu.