Í brjósti mér kynlegar kveikja
kenndir þín óræðu glott.
Er ráðlegt að prófa að reykja?
Reynist það vont eða gott?
Hróp og köll og hlátrasköll
heyrðust frá þeim Stínu og Jóa
Hróp og köll og hlátrasköll
heyrðust frá þeim Stínu og Jóa
þegar mjöllinn þakti öll
þúfutetur Húnaflóa.
---
Sá, sem reykir sífellt hass
svolítið mikið flón er.
Sá, sem reykir sífellt hass
svolítið mikið flón er.
Miklar byrgðir gæðagrass
girnist slíkur stóner.
Konan mín er fín og flott
og fagurt kann að syngja.
Konan mín er fín og flott
og fagurt kann að syngja.
Hennar fagra og gullna glott
gamalmenni yngja.
---
Konan mín er keik og ung
og kann á litla snáða:
Konan mín er keik og ung
og kann á litla snáða:
Brystir sig hún brúnaþung
og brýnir þá til dáða.
Tekið hef ég marga mey
mjög svo föstum tökum.
Tekið hef ég marga mey
mjög svo föstum tökum.
Ég staðfesti að hold er HEY!
Hafna öðrum rökum.
Í gærkvöld ég Tídægru tók
og tókst jú að lesa um stund.
Í gærkvöld ég Tídægru tók
og tókst jú að lesa um stund.
Svo geirinn minn gyrti í brók
og gekk beint á kosningafund.
Inn gekk maður, all vel kenndur,
og öskraði með þjósti:
Inn gekk maður, all vel kenndur,
og öskraði með þjósti:
Á mér núna illa stendur -
er að leita'ð klóssti!
---
Í bóli átti óða stund
og æðislega gekk'ða,
Í bóli átti óða stund
og æðislega gekk'ða
í hengirúmi að rata' á blund,
svo rækilega hékk'ða.
Kannski má það kallast puð,
en karlmenn sífellt verða
Kannski má það kallast puð,
en karlmenn sífellt verða
að þola meyjar mjálm og suð
milli kráarferða.
Stöndugt þykir stóðlífið
og stæðilegt á velli.
Stöndugt þykir stóðlífið
og stæðilegt á velli.
Ég girnist fremur góðlífið,
Grikklands til mér skelli.
Til að láta tímann líða
tældi Sigga mág sinn Örn
Til að láta tímann líða
tældi Sigga mág sinn Örn
í að láta skútu skríða
skínandi' yfir litla tjörn.
Oft var fóstri einn að kukla
æstur bjóst í reið til Hofs.
Oft var fóstri einn að kukla
æstur bjóst í reið til Hofs,
hrút að meta þar og þukla,
er þykkur var til bógs og krofs.
Er þér kalt á kroppnum Gerða?
Kannske duga ráð mín snjöll:
Er þér kalt á kroppnum Gerða?
Kannske duga ráð mín snjöll:
Lopa lát hylja allt til herða,
líkt og ætlir að fara á fjöll.
Þó þverandi séu líkurnar,
þyki ég nokkuð slunginn.
Þrátt fyrir þverrandi líkur, (þetta bara varð að lækna)
þyki ég nokkuð slunginn,
að losna við larfa og flíkur
og loftdúkku sem er sprungin.
Þótt hafi ég mikinn metnað,
munúð og nautnir lofi,
Þótt hafi ég mikinn metnað,
munúð og nautnir lofi,
þá hefi ég fyrst nú fréttnað
að feyknamikið sofi.
---
Komdu hérna heillin mín
hringanáin blíða,
Komdu hérna heillin mín
hringagnáin blíða,
Bókina sem bíður þín
er brýnt að fara að þýða.
Um lágnættið löngunin vex,
lystina tekur að herða.