Þörf umræða.

Ég er þeirrar skoðunnar þeir sem setja fyrst marmelaðið og svo ostinn ofan á hafi þörf fyrir að fela eitthvað. Þeir eru að breiða yfir einhver vandamál.

Ég setti alltaf marmelaðið ofan á ostinn, þangað til ég komst að því að ef maður setur marmelaðið undir ostinn þá límist osturinn betur við og rennur ekki af helvítis brauðinu ef maður hallar því eitthvað örlítið.
Svo ef brauðið dettur er gólfið/borðið ekki útklístrað í marmelaði.

Nei nei, Lopi minn. Það er einungis skynsamlegt að setja marmelaðið á undan ostinum. Ef þú setur ostinn á undan, er hætt við að marmelaðið renni af hálum ostinum og ofan á fötin þín, alveg eins og Tigra er að benda á hér á undan mér.

Ehem ég var reyndar búinn að ræða um hve þörf jafnvægislist það er að setja marmelaðið ofan á ostinn fyrr á þessum þræði.

Brunalúðurinn fór af stað hjá mér um daginn þegar ég var að rista hálffrosnar brauðsneiðar í ristavelinni. Síðan hef ég ekki þorað að snerta hana.

Ég fatta ekki marmelaði. Mér finnst það bara ekki gott! Af hverju að búa til nammilega og sæta sultu úr appelsínum, og setja svo beiskan og ógeðslegan börk út í? Það skemmileggur allt! Jarðarberjasulta er meira fyrir mig.

Nú er ég orðinn svangur af þessu bulli í ykkur. ‹Ristar sér brauð›

Hah það var nákvæmlega það sem ég gerði áðan þegar ég las þennan þráð fyrst.

Hehe, ég líka! Og ég ætla sko að fá mér Nesquick með.

„Let's have a toast to bread, for with out bread, we would have no toast.“

‹Brosir út að eyrum og lyftir báðum höndum upp fyrir höfuð til merkis um að sér hafi þótt þetta afskaplega fyndið›

Þess má líka geta að ef ég er að nota marmelaðihnífinn í að smyrja það ofan á smjörið eru oftast einhverjar leiðindar smjörklípur að subba þann hníf út.

Mig minnir að það heiti ÖmmuSultur, appellsínumarmelaðið frá þeim er varla með neinum berki, annað en danska helvítið

Mig langar í apríkósumarmelaði.

Fjölkorna brauð ristað vel brúnt, smurt meðan vel heitt og ostsneiðum skellt á í hvelli áður en smjörið bráðnar, gúrkur þar ofaná... toppurinn...

Mig líka! ‹Stynur af unaði›

Ristað brauð með smjöri fyrst síðan ostsneið og dísætu rifsberjahlaupi ofan á.
Þetta þarf að snæða með lagni og hugarró svo að hlaupið fari ekki af stað.