Vinkona mín ætlaði að skýra stelpna sína Ásdís Brynja... alls ekki slæmt en ég er viss um að hún yrði fanatískur feministi...Klórar sér í höfðinu]
Vinafólk móður minnar voru álitin klikkuð þegar þau ætluðu að skíra son sinn Eldgrím Jökul.
Þau hættu við það og nú heitir hann bara Tindur.
Ég þekki til drengs sem heitir Ari Eldar. Eldar er kannski ekki svo slæmt nafn eitt og sér en sem seinna nafn af tveimur fór fjölskyldan að sjálfsögðu að líta á þetta sem setningu sem ætti að botna.
Etilríður finnst mér nú alltaf hljóma vel...
Enda ein af formæðrum mínum.
Fantur og Fauti væru ákaflega falleg nöfn, t.d. á tvíbura.
Sama er að segja um nöfnin, Þrjótur og Þjösni.
Eða Lýður og Skríll
Hvað þá með ónefni eins og Ævar eða Einar?
Stúlkurnar voru einar þegar Einar fór en urðu ævar þegar Ævar kom.
Er þetta ekki fráleitt?
Kunningi minn notaði einu sinni pikköpplínu:
Ég heiti það sem þið verðið þegar ég er farinn!
Ó hvað það væri gaman að fá að svara þessu...
Sonur vinafólks míns heitir millinafninu Fenrir.
Annars var samsetningin Hrútur Grútur lengi hugsuð sem heiti á son minn, yrði hann einhver.