En Ţarfi byrjađi?
Kenniđ eigi öđrum um; ţađ sýnir vanţroska. Ţó vissum vér ađ ţér sögđuđ satt.
Brókar Fergesji
Ha hvađ sagđiru, Ég datt ađeins út ,varstu eitthvađ ađ tala um Froska ?
Hlćr ađ brókuđum Fergesji og gleđst yfir fallbeygingarreglum.
Nei, ţađ sögđum vér eigi. Kannske gerum vér ţađ síđar, ef ţér verđiđ lánsamir.
Ég byrjađi vízt. Rođnar óstjórnlega og borar annarri stórutánni ofan í gólfiđ
Bendir á Tinu
Jahá, Tina byrjađi sko víst.
Nú er ţađ einu sinni svo ađ nafniđ mitt upp á íslenska vísu vćri:
Urho Kalevi Kekkonen
Urho Kalevi Kekkonen
Urho Kalevi Kekkonen
Urho Kalevi Kekkonen
en á finnsku mundi ţetta hljóma eitthvađ á ţessa leiđ
Urho Kalevi Kekkonen
Urho Kalevi Kekkosen
Urho Kalevi Kekkoselta
Urho Kalevi Kekkoselle
Oss skilst ađ ívitnanavandkvćđin hafi hafizt á ţví ađ Ţarfagreinir afneitađi greini í nafni sínu.
Nafniđ Ívar Sívertsen beygist eftir vilja hvers og eins. Hins vegar lćt ég sko ekki beygja mig og Albin, ég ćtla ekki ađ beygja mig eftir sápunni!
Nafniđ mitt beygist og sveigist eftir ţörfum. Ţađ er kattliđugt, eins og ég.
Beygir og sveigir Helenu
Tekur andköf
sér Albin kafa eftir öndum og fleygja Helenu frá sér
Tekur allt upp.
Fergesji? Af hverju ertu bćđi međ Helenu og albin í fanginu?
Ég rétt bregđ mér frá og ţá er allt komiđ í tóma steypu.Strunsar út af sviđinu og skellir á eftir sér
Nafniđ mitt er nú bara einhver steypa. Ţađ er ekki hćgt ađ beygja ţađ, en ef menn vilja nota ţađ sem upphrópun ţá er ţađ í fínu lagi.