O mikið svakalega eru þessar svart-hvítu myndir æðislegar og sætar.
‹Horfir hugsandi til skiptis á Jóakim og stóra steikarpottinn í eldhúsinu.›
Steiktu bévítans öndina. Þá verður loksins eitthvað almennilegt að éta hérna.
Af hverju er Úlfamanninum bara eytt? Naut hann einhverra forréttinda hérna? Ha?
Ég er viss um að Vendihnappurinn myndi eyða þér ef þú bæðir hann kurteisislega.
Spurning er hins vegar: Viltu það?
Hvurn djöfulinn kemur þér það við?
‹Kemur inn og fer að grenja›
Þetta var nú meira svona retórísk spurning sett fram í þeim tilgangi að hvetja þig til naflaskoðunar.
En ef þú lætur eyða þér - má ég þá eiga tennurnar þínar?
‹Réttir blóðugu tissjú›
You got an issue? Here's a tissue.
Hey, vó! Ég flissaði næstum því! Takk Þarfi!
Það var nú lítið.
Ég stal þessu nú samt af ásjónunni hans Halla.
Austin Powers þrjú sko ...
En ef þú lætur eyða þér - má ég þá eiga tennurnar þínar?
Já, þú mátt eiga þær báðar.
Hættið þessu væli! - Það vita allir að ég er eftstur á lista! - Þið eigið ekki sjens!
Þú ert bara kúkalabbi!
Þið megið skipta heilanum úr mér á milli ykkar - ekki veitir ykkar af.
Æ þetta var nú ágætt að heyra. Mér skilst að munurinn á Úlfamanninum annars vegar og öðrum orðljótum furðufýrum hins vegar hafi verið rætni og raunheimatenging Úlfamannsins.
‹Sér matreiðslubókina sem Hakuchi rétti Enteri. Bakkar rólega út af þræðinum og lætur sig hverfa›
‹Horfir hugsandi til skiptis á Jóakim og stóra steikarpottinn í eldhúsinu.›
‹Sér að sér og biðst afsökunar›
Hemm, já, ég sé það núna að þetta var nauðsynlegt í alla staði.
‹Flautar og laumast út›
Má bjóða þér appelsínu, Jóakim?‹Flettir í gömlum uppskriftablöðum, leitandi að appelsínusósu›