Leikjir eru lífsins gaman
lofum fyrir góðan hag
Ef við þig ekki dansar daman
dvinar kviðinn, nú er lag.
Lagið mitt ósköp er lítið,
ljóðið varð ansi hreint skrítið
kalinn, með kvef,
kátt er mitt nef
treð ég í túlann í bítið.
Bítum og brennum
bjórdrykkju nennum,
Fullir við förum
fjör þá á börum.
Veit ekkert hvort þetta er rétt
Barinn á ég brölti senn
barma mér við þjóninn
Daðra þar við drósir menn
deyja partýljónin
eins og það sé eitthvað merkilegt að drullumalla saman einni leirklessu eða svo.......aumingjar
Ljónin hérna hnoða hnoð
hnýta hvert í annað
Þunnt er þeirra ýldu moð
það er alveg sannað
Sannað hefur Rindill roð
rangstuðlaði álfur.
Drullumallað sull og soð
samið getur kálfur.
Ljónin ljót nú feta,
læðast meðal álfa,
nokkur ætl'að éta
antílópukálfa.
Sjálfur er ég sérstakt case
sálfræðinnar undur
Mitt ótrúlega fagra face
fékkst við lyfjadundur.
Er það í lagi að vera með ofstuðluð kvæði?
Aha! þú meinar þetta.
Drullumallað sullarsoð
samið getur sjálfur.
Nei það er ekki í lagi frekar en ég nývaknaður
Kálfar virðast kveða hér
kunna lítt til verka.
Ábendingu ég þakka þér
þarflega og merka.
Merkar vísur margar hér
Margir skáda jöfrar
Best mitt kvæði ekki er
Engir ljóða töfrar
Aha! þú meinar þetta.
Drullumallað sullarsoð
samið getur sjálfur.
Breytti þessu! Var orðin það syfjaður að hálfur eða kálfur varð að sjálfur. Glottir eins og fífl
.... sull og soð?
Töfrar leirnum týnast í
teiknum margir neita
Ambindryllur æ og sí
argspæinga leita
Leita yfir langt og skammt
letin á mig sækir
Það sem innra þræl er tamt
þursinn burtu hrækir