Don de Vito!
Ég er ekki frá að stríð sé hafið. Erum undir harðri árás, ég sit hér í nokkuð öruggu byrgi mínu og heyri gríða miklar sprengingar og kvelli. Greinilegt er að fast er sótt, því lætin magnast stöðugt og ég óttast að ef við grípum ekki nú þegar til gereyðingarvopna munum við eiga verulega undir högg að sækja.
Ég geri mér ekki alveg grein fyrir hvaðan óvinurinn er, en óstaðfestar fregnir herma að þetta séu herdeildir frá Fyrirheitnalandinu.
Vlad. þú ert birgur af vopnum.
Ég stekk allavegana upp á þak með sniper riffilinn og læt verkin tala.

Engar áhyggjur. Þetta eru útsendarar á mínum vegum að afgreiða fólk sem mér líkar illa við.

Ég kalla þetta Postulínsnóttina.

Viljiði stríð?! Ég skal sko láta ykkur hafa stríð!

‹Þúsund skriðdrekar og vélmenni valta yfir svæðið og útrýma öllu›

‹Sér skriðdrekanna koma yfir hæðinna› Ég lifi fyrir svonalagað! ‹Sprengir skriðdreka í röðum með öllu sem kemst nálægt því að geta kallast sprengja›

‹Felur sig›

‹Vélmennin koma í ljós› ‹Tekur eftir Leibba› HA! Þið eruð kannski fleiri og með ógeðslega sterkar brynjur og byssur sem eru öflugri en allt sem ég hef séð en við höfum sir Leibba Djass, Riddara Breiðholtisins! ‹Bendir á Leibba›

JÁ FOKK SHIT HÉRNA!!!

‹SVEIFLAR GENGJAMERKJUM OG STEYTIR HNEFA.›

‹Vélmennin bila og detta í sundur› Vel gert, sir Leibbi.

Takktakk, og sömuleiðis Fr. Óbreyttur.

‹Klappar Skara fast á eyrað og kíkir svo í sjónaukann, sér eitthvað risastórt koma yfir hæðina.›
+
Hvað í fjandanum er þetta????

‹hnippir í Skara›

‹Tekur upp kíkinn› Þetta er bara gíraffi sýnist mér. Hvað heldur þú? ‹Réttir Leibba kíkinn í rólegheitunum›

‹Röltir yfir hæðinna ›

Finnst ykkur nú ekki vera nóg ofbeldi hér fyrir?

Það er aldrei nóg af góðu ofbeldi ‹Gefur frá sér vellíðunarstunu›

Ofbeldi? Hér? Á gestapó? Hvernig dettur þér svoleiðis vitleysa í hug? ‹Gefur Ferrari olnbogaskot þegar hann gerir sig líklegan til þess að opna munninn›

Þið eruð nú meiru grallararnir. Hlær að vitleysuni í Ferrari og Skara

‹heldur kjafti og brosir lymskulega›

‹Styður báðum höndum á mjaðmir, hallar sér aftur og hlær eins djúpum hlátri og unnt er›

Kemur inn með miklum gauragangi og orgar: ‹"Dagblaðið Vísir, Bubbi reddar sjálfstæðri móður kók,,›