Níða skulum apa og
enga dulá bregðum
víða huldu sveinar sog
svikráðs kulda tregðum

TREG Í TAUMI ER HÚN SKJÓNA
EN TAFIR ENGAR SAMT HÚN KANN,
Á ÞAÐ TIL AÐ BÍTA OG PRJÓNA
ANDSKOTANS HRISSAN DREPUR MANN.

Mann Magnús hefur geymt
margar aldir síðan
Allir hafa honum gleymt
helvíti vond líðan

Líðan minni löngum hrakar,
er leirburð sumra ég sé.
Leibbi hér vísurnar ósköp lakar,
lætur oss nú í té.

T, U, V, X, Y, Z,
en upphafið alfa, beta.
Útifryst ættu að éta
aular sem ekkert geta.

Getur Leibbi lítið ort
laglaus kannski líka
Ljóðalist hans út úr kort
leiðinda druslupíka

druslupíku ljóta leit
lufsan var að muðla
hún varð alltaf illa feit
að því vildi stuðlatalandi um stuðla:
http://rimur.is/?i=73
http://www.heimskringla.net/bragur/bragur/b2.asp

Stuðlalausir staular
strekkjast við að yrkja.
Ættu þessir aular
ögn sinn haus að virkja.

Virkja hausa, væta góm.
Vínin þamba stórum.
Tyrkir rausa, tæla Róm.
Á trýnin ramba, þjórum!

þjórum og þömbum
þveitum úr vömbum
leggjumst með lömbum
og leiðina beina til helvítis römbum

Römbum við um rímnaslóð
reglur þreytum Braga
Því alltaf kætir okkar þjóð
agnarlítil baga

Bag ei laust berst ég við
bjólfskviðu að yrkja
Ég ei kyrja að íslands sið
ég ætti mig sjálfan að kyrkja

Kyrkja ætti kóna þá
kollu bjálfa slíka´
böndum ætti bregða á
böllinn á þeim líka.

Líka lýsi tek ég nú
lystavel það smakkast
Eins og alveg beint úr kú
augað hefur lakkast

Lakkast illa leirinn fer
ljótar grillur sýnast
pjakkar spillast heilsa hér
hnjóta vill og týnast

Týnst hér hefur ljóðalist
leirinn allir moða
Mín þó eru manna skíst
úr mannara ég hnoða

Týnast hér í tjöru og leir,
tónaljóðin fögur.
Yrkið sveinar ekki meir,
eftir klukkan fjögur.

Of seinn....

Hnoða leir og hamast við
að henda saman bögum.
Iðka ég þennan eðla sið,
einkum á vetradögum.

vetrardaga vinnur hér
vaskur Herbjörn smiður
gjarnan kappi fimur fer
að föndra vísnakviður