Ég gleymdi línunni með rándýrsklóna en hvað um það.
‹Stekkur hæð sína Trallalalala!›

Ég gleymdi líka að taka það fram að gátan var þrælgóð. Nokkuð snúin en engan veginn villandi.

Delínkventar dúsa.
Daviðs örvar harðar.
Helgast fræðihúsa.
Höfuðskepna jarðar.

steinn?

Steinninn
Jón Steinar
?
grjót steinn

Hvernig átti mér að detta einhver löngu dauður Davíð í hug þegar hinn er nýhættur?
ég hálf skammast mín hinsvegar fyrir helga steininn.
‹Dæsir mæðulega og lítur út um gluggann›

Engu að síður mjög góð gáta hjá þér Hlégestur. Orðsnillingur ert þú.

Ég geri ráð fyrir að höfuðskepurnar séu dýraríkið, jurtaríkið og steinaríkið, ekki satt?

Vindur?

Þambarskelfis skot og hattar
skinnið bíður hnekki
Hefur þessi hraða kattar
hrópar: Ekki! Ekki!

Er þetta ör?

Vopn bogamannsins = ör.
Sár á skinni = ör.
Köttur er snöggur = ör í hreyfingum.
hrópar: Ekki! Ekki! = getur verið bráðlyndur eða örgeðja.

Kæri hlewagastiR!
Það var alls ekki meiningin hjá mér að gefa í skyn að þú værir eitthvað "ódýr" í gátusmíðinni. Þvert á móti.
Það var bara ég sem reyndi að bjarga mér fyrir horn með þessari útskýringu minni á síðustu línu vísnagátunnar.
Ég náði henni ekki alveg en reyndi að troða inn ör að mínum veika mætti.

‹Biður hlewagastir forláts á bráðlætinu.›

Orðið finn ég undir niðri.
Ávallt gæ þar vel.
Bursta þó að bók ei viðri.
Bungu efsta tel.

Hefðbundin gáta.

Ég er alveg sammála Hlegga ,það er eitthvað svo óherramannslegt að taka orðin aftan frá.

Hva, á ekkert að reyna við Mjása?

Ég er lens.

Ég er líka lens [klórar sig í skegginu]

Ekki vænti ég þess að orðið sé
kjölur?

kjölur á skipi
að rannsaka e-ð ofan í kjölinn
kjölur á bók
fjallshryggur = kjölur

ég giska á að þegar bók er í bókahillu er gjarnan
kjölurinn þrifinn (burstaður) en ekki kápan
þar sem ryk sést á kilinum!

ég bara segi svona!!

Vör

Gott hjá þér Grísli, auðvitað var orðið KJÖLUR.
Í síðustu línunni átti ég reyndar við þakkjöl, en annars allt rétt.

Má ég útskýra fyrir dordingul?

Vör á manni myndar hljóðin bé, eff og pé.
Bátur er í vör, bátar teknir upp í gamla daga (tengt orðinu að vera í vari, nokkurs konar höfn).
Hún verður vör þegar fiskur bítur á færið.
Jón úr Vör kannast allir við.

Þið eruð ansi lúnknir við þessar vísnagátur og þó ég viti sjaldan svarið þá vil ég hvetja menn til að halda áfram.