Hún vergjarna Vilborg á Héraði
Í veislunni skandaliseraði,
henni fyrirgafst fljótt,
klukkan fjögur um nótt
því í bólinu prestinn hún þéraði.
Hún Vigga sem Grislingur veit
vergjörnust þykir í sveit
sýnd'enni soldið
sást smá í holdið
hún aldrei af anganum leit
Limru ég sem hér víst sjaldan
sjóinn ég dett í mjög kaldan
Skáldanna mjöður
mettur sem löður
man ei afhverju ég fald'ann
Þeir litli svarti Sambó
Voru sísvangir hann og Rambó
Og þeir sátu og átu
Og átu og átu
Og átu upp heilan frambóg.
Nú aldurinn mig yfir færist
að innan á sjáfum mér nærist
Þó vaxi mín viska
ei vil á það giska
Hve langt er uns tilveran tærist
ég hef barn undir belti
hún brosti og kossi á mig smellti
það er vanmetið hve
eitt vírherðatré
virkar, þótt ógæfan elti
Gunnlöð var fín og pen pía
prýði um hálsinn ber nýja
Dumbrauðu liggur á laki
lostafull stund er að baki
Aldrei þarf aftur burt flýja
Því Gunnlöð var háklassa hóra
hún falbauð sig fyrir þá fjóra
ræksnið hún reyndi sig verja
er ræflarnir tók'ana að berja
Notuð sem böggullinn blóra
Þeir Gunnlöðu grenjandi hýddu
grófir með illyrðum níddu
Brjóst hennar blíðlega skáru
saltið í rispurnar báru
Loks háls hennar brosi með prýddu
Lim minn ég legg hér á borðið
og læt þig um síðasta orðið
fallega er ort
um einstaka sort
en aldrei í sódómu sorðið
Refurinn bölvaður brennur
blóðið í straumum rennur
því veraldar vefs
vafr þess refs
var einsog að taka tennur.
fírfoxið bara er bóla
betrer á neti að dóla
með vafra frá Villa
vaka og tsjilla
við pornskoðun púandi njóla
Hvurjum er ekki andskotans sama
hverju er hvurjum til andans ama
á jeg mjer bittling
ljótan einn tittl.....
frækinn nú sæki jeg mjer frama.
Sullaði ein í sjónum
sýnilega á tjónum
fékk ég mér bjór
tittlingur stór
tróð sér á milli hjá hjónum
Hraðar víst skók hjartans vinur
heyrðist þá búkhljóða dynur
Iðranna hretið
og hræðilegt fretið
vinurinn mjög varð þá linur
Hún Lovísa Þórðar frá Læk er
í laumi svo skotin í Tiger
að kallinn sinn Hrólf
hún keyrir í golf
í nærhaldi sem að frá Nike er
Smá pæling um konur.
Þessar elskur er erfitt að skilja
eða fatta hvern fjandann þær vilja
eitt er á hreinu
ég lýg ekki neinu
verst er þó við þær að skilja.
Ég vona að þetta sé gilt innlegg en limran mín er örkumla.
Limruskáld Örvar frá Odda
ætlaði' að ríma við Brodda
sem varð þó að pínu,
því vantaði línu.
Hver lína lengir kvæðið
ef lokast eigi flæðið
nú illla fer
ef alltaf er
þá lifnar ekki sæðið
Lævís læðist með veggjum
Lærði-Geöff safn eggjum
hundur einn sá
safnhauginn þá
árvakur línurnar leggjum