Nú HÉR að sjálfsögðu hvar í brimsöltu hryssuhræi ætti ég annarsstaðar að vera!?!

Í leynilegum erindum að berjast gegn óvinum ríkisins mánuðum saman kannski ? En velkominn aftur og skál ! xT ‹Sýpur á fagurbláum drykk eftir að búið er að efnagreina hann›

Blóðugir bardagar, styrjaldir, terrorismi og almennt taugastríð er það sem hefur á daga vora dregið frá því að vér drukkum saman skál síðast kæri vopnabróður ‹Fær sér gúllsopa af fagurbláum drykk Vlads ›

Oss í framherja- og stormsveitum Baggalútíu höfum þurft að boða fagnaðarerindið harðri hendi hvort sem um var að ræða Trékyllisvík eða Timbúktu eins og segir í laginu og allstaðar höfum vér brotið á bak aftur alla andspyrnu óvina vorra svo ekki stendur steinn yfir steini í höfuðvígum þeirra. Sjálfur Hafþór Hübner grátbað oss um náð og miskunn sér til handa er vér höfðum hendur í hári hans og hatti eftir langt og strangt umsátur við vígi hans í Austurrísku ölpunum. Þannig má segja að PAX BAGGALUTIUM sé loks orðið að veruleika. ‹Horfir fjarrænn á ósýnilegan blett á veggnum. Dæsir mæðulega, fer svo úr að ofan, skellir Village people á fóninn og dansar trylltan dans við Macho man.› Það er best að dansa til að gleyma Vlad. Komdu dönsum, -dönsum eins og morgundagurinn sé ekki til , komið allir kæru félagar- byltingar bræður og systur og dansið með oss!!!!

‹Dansar til að gleyma›

Um leið og vjer fögnum hjer með formlega hernaðarlegum árangri Nykurs höfum vjer ákveðið að hefja hjer helgarfagnað. xT SKÁL ! xT
‹Opnar flösku, hellir í glas og sýpur á fagurbláum drykknum›
xT SKÁL ! xT
‹Býður viðstöddum upp á drykk en sjer því miður eigi marga viðstadda sökum fámennis en eigi ölvunar›

Enda að laumupúkast er það ekki? ‹Glottir eins og fífl› Annars þigg ég skál. xT

Jú en eigi hefði það átt að hindra oss í að sjá aðra gesti (nema þeir sjeu líka að laumupúkast). Skál ! ‹Lætur efnagreina fagurbláan drykkinn og sýpur svo á honum›.

‹Fer að hafa af því áhyggjur að það gangi of vel að laumupúkast þar eð hjer birtist enginn - ekki einu sinni laumupúkar›

Engar áhyggjur, kæri forseti.

‹Ljómar upp›
Áhyggjur vorar eru hjer með horfnar með öllu
‹Ljómar enn meira upp en sjer síðan svolítið eftir því að vera eigi ósýnilegur laumupúki eins og var farið að líta út fyrir að e.t.v. væri›.

‹Drattast inn, hnerrar og snýtir sér› Afsakið og guðhjálpimér. Ætli ég þyrfti ekki að koma mér aftur í bælið.

Líklega - a.m.k. væri vel þegið ef þjer smituðuð eigi forsetaembættið er heldur til hjer um þessar mundir ‹Sýpur á fagurbláum drykk er inniheldur til öryggis mótefni gegn sýklavopnum óvina ríkisins›.

‹laumupúkast svo svakalega mikið að súg skráir sig ekki einu sinni inn›

‹Laumupúkast ekki neitt heldur skellir hurðum í gríð og ergelsi›
Ef það er eitthvað sem ég þoli ekki þá er það að vera veik.
Hiti, hor, hálsbólga.
Ég hata H!
‹Blótar herfilega og rífur hár sitt›
‹Strunsar út af sviðinu og skellir á eftir sér›

Þú ert augljóslega öfundsjúk út í yfirburði H-hlutfallsins.

‹Grenjar›

Auðvitað. Annað væri glópska.

Jáen jáen jáen!
Ég er H!

Reyndar ekki há í loftinu, en það er annað mál.