Veinar ákaft vasinn minn
vælir gal-er tómur
Aurar horfnir, auminginn
ákaft gaular rómur
Rómur sá um ræfilsdreng
reið um sveitir allar
Að koðnað hefðí kerluþveng
kólfur friðar-ballar
Böllurinn á Bjarna er pligt
bólgnar mjög um nætur,
og altekinn af eisna gigt
afundinn og grætur.
Peyja fýsir meyjarmund
mjög í halda
eiga með þeim ástarfund
og usla valda.
Ahh.. of seinn
Valda frasa ber í bull
braginn smíða hagur
efni mitt er glópagull
- gljáinn er svo fagur.
'
en jæja áfram skal haldið:
Lessuhlussan hlessa á bar
hleypti á sig gaurum
bara því að briðjan var
blönk að safna aurum
Lessu gasprar gestur um
- gálaust tal með öllu
Illt er prump úr prelátum
prís á máli höllu
úbss.....
Aura fyrir æru sel
öfund ræður lífi
Sóun alla samför tel
sit á mínu þýfi
[ég hlýt að mega nota orðhluta eins og heil orð ekki satt? ef ekki þá hlaupiði bara yfir mig]
Ýfi ég með ýlum þögn
ýti frá mér fólki
læt það heyra agnar ögn
að engan svíður þó mjólki.
ákavíti aldrei sýti
ef í flýtur glasið mitt
ölvun hlýt þar ástand nýti
æstur rýt og fjasa'um spritt
nösin mín og nösin þín
núna hvítu leyna
dósin skín með duftin fín
djíssess! hvarré'að meina!
þær ég ætíð þrái mest
þeirra fund ég sníki
finn þær alltaf fyrir rest
flöskurnar í Ríki
Ríkulega Baugabrún
býður öllum
aldrey neitað hefur hún
hörðum böllum.
Samkynhneigður hékk í skáp
herðatré þá gapti
Þykkan var með skötuskráp
skyrdrykkinn hann lapti
Lapti upp landa rauðan
lengi vel hann draup.
Flóði er fífl eitt sauðan
fullur með sitt raup.
Kalsa orðið kannast við
kann ég á því deili
Siglfirðingar hafa þann sið
að stökkva upp á Keili
Keili heitir happaflei
horuð ei var áhöfn kát
kokkurinn var kerlingsgrei
koggadrukkin undirlát
Undirlátur Íslending
aldrei slátur krafði hann.
Vísnagátuþarfaþing
þar til átu hafði hann.
+
Kalsa veður var í gær
vindinn herðir núna,
gnauðar kári, Gvendur slær
gantast svo við frúna.