Ég man það eins og það hafi gerst í gær, því miður.
‹Starir þegjandi út í loftið›
Ég hef þann djöful að draga að muna nánast allt sem ég upplifi. Því miður virðast slæmu minningarnar festast betur en þær góðu. ‹Dæsir mæðulega og lítur út um gluggann›
Man hvað ég sagði við leiðinlega karlinn áðan‹Skammast sín›
Ég man eftir að hafa náð síðasta strætó og hitt þar gamlan vinnufélaga... svo man ég ekki meir. Ég vaknaði samt heima hjá mér.
Nú munum vjer allt í einu að eðlilegra væri frá vorum bæjardyrum sjeð að þráður þessi hjeti Vjer munum.
Sem yður þóknast herra
Vér munum eftir því að hafa litið mjög upp til þeirra sem eldri eru en vér.
Ég man eftir því þegar reyndir og sigldir Gestapóar áttu sér griðarsvæði þar sem umræðan var oftast nær gáfuleg
Ég man líka eftir Jóga. Mér þótti hann vera viðbjóður.
Ég man líka eftir Sopa. Hann bragðaðist eins og gubbsafi. Samt drakk ég talsvert af honum af því amma mín keypti hann alltaf því hún hafði trú á að þarna væri loksins kominn svaladrykkur sem væri hollur um leið.
Ég man eftir umbúðunum á Sopa; súperhetja í rauðri skykkju. Ég var heillaður af þeirri hetju. Vildi eiga rauða skikkju og grátbað ömmu um að sauma svoleiðis á mig. Hún var svo elskuleg að láta það eftir mér. Ég fór heim yndislega hamingjusamur og ætlaði út að leika mér með skikkjuna. Ég fór út, setti á mig skikkjuna, leið eins og fábjána undir eins. Ég notaði hana aldrei og var alltaf með nokkuð samviskubit gagnvart greyið ömmu sem hafði haft fyrir því að sauma skikkju á sonarsoninn.
Mig minnti að súperhetjuafinn (sem unnin var úr mysu) hefði heitið GOSI? ‹Hrökklast aftur á bak og hrasar við›
Hmmm....það gæti verið. Eitthvað hét Gosi, en það var líka eitthvað hét Sopi. Hvað var Gosi? Kannski var Jógi Gosi. Þeir hættu með Sopa og komu með eitthvað svipað sem ég hef hingað til haldið að væri Jógi, kannski var það Gosi. Og þó.
Æ, ég er búinn að gleyma þessu öllu. Ég man ekki neitt.
Man einhver eitthvað eftir þessu?
Mig rámar í Sopa, sem var geysigóður á svoldið undarlegan og klígjulegan hátt. Mangó, mysa og mjólk er blanda sem getur ekki klikkað.
Ég man líka eftir Jóga. Mér þótti hann vera viðbjóður.
Ég man líka eftir Sopa. Hann bragðaðist eins og gubbsafi. Samt drakk ég talsvert af honum af því amma mín keypti hann alltaf því hún hafði trú á að þarna væri loksins kominn svaladrykkur sem væri hollur um leið.
Ég man eftir umbúðunum á Sopa; súperhetja í rauðri skykkju. Ég var heillaður af þeirri hetju. Vildi eiga rauða skikkju og grátbað ömmu um að sauma svoleiðis á mig. Hún var svo elskuleg að láta það eftir mér. Ég fór heim yndislega hamingjusamur og ætlaði út að leika mér með skikkjuna. Ég fór út, setti á mig skikkjuna, leið eins og fábjána undir eins. Ég notaði hana aldrei og var alltaf með nokkuð samviskubit gagnvart greyið ömmu sem hafði haft fyrir því að sauma skikkju á sonarsoninn.
Mig minnti að súperhetjuafinn (sem unnin var úr mysu) hefði heitið GOSI? ‹Hrökklast aftur á bak og hrasar við›
Hmmm....það gæti verið. Eitthvað hét Gosi, en það var líka eitthvað hét Sopi. Hvað var Gosi? Kannski var Jógi Gosi. Þeir hættu með Sopa og komu með eitthvað svipað sem ég hef hingað til haldið að væri Jógi, kannski var það Gosi. Og þó.
Æ, ég er búinn að gleyma þessu öllu. Ég man ekki neitt.
Man einhver eitthvað eftir þessu?
Ég man þetta ekki nógu skýrt heldur eftir að hafa hugsað málið.
Mun betur man ég eftir kóka-kóla í lítersglerflöskum með skrúfutappa. Ég þurfti einu sinni (þá 5 ára eða svo) að kaupa eina slíka í Vörðufelli. Á leiðinni heim datt ég og mölbraut flöskuna. Ég var svo sár að fór grátandi aftur í búðina haldandi á brotnum flöskuhálsinum. Konan í búðinni vorkenndi mér alveg svakalega og ég fékk nýja flösku í staðin til að fara með heim til ömmu. Þá var ég sannfærður um að búðarkonur væru bestu konur í heiminum.
Mig rámar í að Gosi hafi verið í bláum og appelsínugulum fernum. Bragðinu man ég hins vegar ekki eftir.
-
Ég held að þetta sé ábyggilega í þriða sinn sem rifjaðir eru upp gamlir mjólkurdrykkir á fernum. Ég man svo langt.
Því ætla ég rétt að nefna það að ég man eftir Hljómsveit Ólafs Gauks.
Ertu að meina mitt innlegg? Því Hic var sko enginn mjólkurdrykkur bara svona appelsínudrulludjús
Ég man þegar Anna Mjöll vann söngvakeppnina Landslagið og varð landsfræg fyrir.
Sem betur fer munum vjer ógreinilega eftir því ‹Reynir að forðast að fá sjerlega vond lög á heilann en gengur nokkuð erfiðlega›