Þetta er skammarleg umræða á allan hátt! Getið þið, stelpuskjátur (afsakið orðbragðið, mér ofbauð bara lesturinn), ekki farið út úr húsi án þess að hafa karlmann uppá arminn??? Skammist ykkar og farið á sjálfsstyrkingarnámskeið.
RokkMús, þér væri nær að fá foreldra þína með þér, þú ert alltof ung til að fara út án þeirra eftir kl. átta á kvöldin.
Og síðan hvenær var eini tilgangurinn með Baggalútsveru að ná sér í hjásvæfur???
Hlustið á orð sannleikans börnin góð.
Annars ætla ég að mæta. Ég mæti með píanó í rassvasanum og spila við tækifæri.
Píanó í rassvasanum ?! Hvernig fóruð þjer að því að verða svo stórir að það sje framkvæmanlegt ?
Mér leikur jafnvel enn meiri forvitni á að vita hvernig hann ætlar að koma píanói fyrir í rassvasann sinn þegar öllum er ljóst að hann gengur ekki um í buxum.
Ah, þá erum við farnir að tala saman. Hæfileikar, hæfileikar.
Árshátíð hljómar einstaklega vel. Góður matur, vel klætt og kurteist fólk, hámenningarleg skemmtiatriði. Ég reyni hvað ég get til að mæta, en lofa þó engu.
Það get ég svarið að ekki öll skemmtiatriðin verða hámenningarleg... En skemmtileg verða þau býst ég við. Það skal tekið fram að ég verð líklega ekki með í neinu skemmtiatriði heldur ætla ég að sitja og njóta.
Píanó í rassvasanum ?! Hvernig fóruð þjer að því að verða svo stórir að það sje framkvæmanlegt ?
Spurningin er frekar: Hvernig varð píanóið svo lítið að það komst fyrir í rassvasanum?
Mér leikur jafnvel enn meiri forvitni á að vita hvernig hann ætlar að koma píanói fyrir í rassvasann sinn þegar öllum er ljóst að hann gengur ekki um í buxum.
Ég sagðist myndu mæta í teinóttu jakkafötunum mínum. Það er bara svona til hátíðabrigða.
Úff... ég get ekki hætt að hugsa um árshátíðina... farinn að minnast á hana á öðrum hverjum þræði... er það eðlilegt... telur dagana... það er samt fullt af dögum þangað til...
Ég elti þig hingað Skabbi, ég er nefnilega kominn með hana á heilann sjálfur. Málið snýst líka um það hvort ég eigi að láta ykkur komast að því hver ég er.
Það vita allir hver þú ert... þú ert Vímus... ég er Skabbi... annað skiptir ekki máli... Skál Vímus minn...
Ég er mest hræddur um að það breytist. Ég hef alltaf séð þig fyrir mér á sama hátt og heldurðu að það breytist ekki. Það skiptir kannske engu máli. Það væri helst útlitið en það skiptir engu máli hvernig það er. Annars held ég að með tímanum sjái maður karakterana nokkuð eins og þeir eru. Þá skiptir engu hvaða leikrit menn setja upp. Þegar ég hugsa um þetta núna þá held ég að þið séuð ekki svo langt frá þeirri mynd sem ég hef af ykkur.
Á árshátíð, þá er ég Skabbi... og þú verður Vímus... annað skiptir ekki máli...
Limbri þú mátt vera dansherrann minn! Ívar ber alltaf við gömlum íþróttameiðslum. Starir þegjandi út í loftið