Fellaskáldið var á undan, því botna ég hann...
Böndin sléttu fimir flétta
flokkur hagyrðinga
kvöl að finna kvæðið rétta
kúnst sú er skagfirðinga
hugar fimi göfug grein
gefur svima yndi
hugar fimi göfug grein
gefur svima yndi
ó ef ég væri hjá þér ein
íklædd dömubindi.
(Búinn að hafa svo mikið fyrir þessari hér á eftir að ég hef hana líka)
böndin sléttu fimir flétta
flokkur hagyrðinga
höndin þétta liminn létta
lokkar vestfirðinga.
Sléttuböndin síst ég kann
samt má við þau glíma
Sléttuböndin síst ég kann
samt má við þau glíma
botninn góður betri mann
barðist við að ríma
botninn þinn var betr'en minn
blóðgast kinnin rjóða
Sléttuböndin síst ég kann
samt má við þau glíma
Góður sá er orðum ann
og ætíð vill þau ríma
alltof seinn....einu sinni enn
Reyni aftur...
botninn þinn var betr'en minn
blóðgast kinnin rjóða
alltof hægur hugurinn
hamast við að ljóða
Ekkert gengur, allt of seinn
er ég nú að semja
Botna þá Skabba...
botninn þinn var betr'en minn
blóðgast kinnin rjóða
Þakkir hafðu Skabba skinn
skellt´ í eina góða.
Dalvíkingar dingla víst
dátt í ljósastaurum
Dalvíkingar dingla víst
dátt í ljósastaurum
þegar síðar hlánar hlýst
hrapið þessum gaurum
víða inni í sköflum skríða
skólabörnin ormum lík
víða inni í sköflum skríða
skólabörnin ormum lík
horfin er í hjarnið víða
í heilu lagi Dalsins vík
Ólmast út um garð og grund
galin kólguhríð
Ólmast út um garð og grund
galin kólguhríð
Hrellir bæði hal og sprund
helköld vetrartíð.
Snjórinn kætir börnin kátu
í Kópavogi og Reykjavík.
Snjórinn kætir börnin kátu
í Kópavogi og Reykjavík.
Hrollinn fá og heima sátu
hróin litlu i Súðavík
Snjórinn kætir bara börn
og borgara höfuðsins
Snjórinn kætir bara börn
og borgara höfuðsins
Á stikluvikum stekk um tjörn
stólað get á kvæðatörn
skrumarinn nú skelfdi oss,
skringilegur fyrripartur
Skrumarinn nú skelfdi oss,
skringilegur fyrripartur.
Hann freyðir eins og Dettifoss,
finnst ei slíkur froðukjaftur.
Rignir nú mjög á réttláta,
ranglátir einnig blotna.
Einu sinni átti ég kú
erótíska í fjósi.
Þótti mikill og þykist nú
þrumu beljubósi.
Kemur oft um kveldin myrk
kveðskapur í huga.
Einu sinni átti ég kú
erótíska í fjósi.frá korter yfir eitt til þrjú
inni varstu bósi
ohh...
júgrin þukla þrótur kann
það er ekkert skrítið
gleði þarna hafði hann
frá hádegi í bítið
og svo:
Kemur oft um kveldin myrk
kveðskapur í huga.
finn þá ætíð innri styrk
ekkert skal mig buga
bögu mína ber ég inn
botnar hraðir fjúka
Bögu mína ber ég inn
botnar hraðir fjúka.
Endar svo hér óður minn,
út ég verð að rjúka.
æ,æ, of seinn
Er ég farinn enn á ný
einusinni að bulla
Þetta er eitt, sem hefst af því
að þjóra æ og sulla.
Legið hef ég langa stund,
lofgjörð þér að smíða.
Fullur er ég ár og síð
af mér sjaldan rennur.
Lofað get ei liðna tíð,
lifrin í mér brennur.
Á Vogi fannst mér vistin leið,
vínlaus allar nætur.
Á Vogi fannst mér vistin leið,
vínlaus allar nætur.
hryggwur eftir búsi beið
bjórlaus jafnan grætur
ömurleikinn engu líkur
er í tómu glasi
ömurleikinn engu líkur
er í tómu glasi.
Ekkert nema englapíkur
ergja mig með masi.
Súra jobbið sökkar feitt
svo ég er bara farinn.
Súra jobbið sökkar feitt
svo ég er bara farinn.
Enda gastu ekki neitt,
ætlarð´ á barinn?
Barinn er minn besti staður
bý þar alveg núna.