Trúður sá er tautar hér
tamt er orða gjálfur.
Varla þó með sjálfum sér
sumblar eins og kálfur.
kálfur nefnist kind úr belju
kálfur fjörs vill brjóst og pela
kálfa lít á kátri selju
kosti góða mun hún fela
Fela þurfa þrjótar tveir
þýf'úr sparisjóð.
Hælum þeirr'á Gran'og Geir
glöggir rekja slóð.
Slóðir röktu Grani og Geir
grýttar, í leit að fé
óðu elginn, aur og leir
allveg upp að hné
Hné svo niður Grana grey
Geir þó hélt í för
Grani stundi „Geir ég dey,
gemmér koss á vör.“
(Hné, hneig - skiptir ekki máli)
"Vara kossa kann ég ei
kúnst er athöfn sú,
stattu upp nú strumpagrey
stendur þú á Clue?"
„Clue hef enga karlinn minn,
um hvað þú ert að meina?
Vara kossa vaðalinn,
vert nú er að reyna.“
"Reyndu nú að rísa sveinn"
röflaði Geir þá
"undir þér er undið hjól
eftir flótta sá"
Reyna vil ég rófustöppu,
rauða.
Dottna niður dómhúströppu,
dauða.
O, of seinn...
Sá ég ungan bónda svein
strjúka af með meyju.
Sú er ekki lengur hrein,
rutt var brott af hörðum tein,
haftið meyjar Freyju.
clue - reyndu - sá - Freyju
Freyju kropp í fús vill spá
fá mér ögn að narta
ef ég má í afbragð ná
ekki mun þá kvarta
Ljómar upp
Kvarta ekki bragðið blítt
barma þekki nokkuð
Narta sekki harða hlýtt
heldég flekki rokkuð
já, og afturábak:
rokkuð flekki heldég hlýtt
harða sekki narta
nokkuð þekki barma blítt
bragðið ekki kvarta
Rokkuð vísa Skrabba skrum
skelfileg er þvæla.
Sjúkleg mjög og sálar hrum
seigfljótandi æla.
Frukost vil jeg fa i dag
fremstil af min kvinde.
Lykkelig og lige glad
lærer jeg ad spinde.
Stoppa mun ég strax um hæl
stefnir þetta í frönsku.
Karlinn minn ég kveð með stæl
ég kann ekk' orð í dönsku.
Arabíska mitt er mál
Múhameð ég dái.
Allah fær mín' fúnu sál
fljótlega ég spái.
gimbrarféi gæskuríku
góða þökkum ull
ekki þarf að impra á slíku
ef að fær það sull
Ormavarnir ætið skal
ef þú tölvu notar.
Annars So big svekkir Val
stýrikerfi rotar