Hvar eru hækur?
Orðin hættu að flæða.
Sit ég einn og græt.
Ingibjörg Sólrún
setur undir sig hornin.
"Nú á ég mig sjálf!"
Snævi þakin jörð.
Fölnuð lauf og nakin tré
sem enginn þó sér.
Eitt tíst í fjarska.
Tjaldur trítlar þögull um.
Blaut eru túnin.
Lognið hvíslar lágt:
Það er að koma smá rok
Báturinn vaggar
lestir læðast víst
ofur hratt út um allt, þar
áfram bruna þær
Rokkið dunar dátt
Mjúkur bassinn nötrar tryllt
Í salnum hófst koss
u humm umm uhm u
það er nefnilega svo
jamm og jæja já