Þessi var ekki komin, er það?
Dæla... er bara að giska til að koma gátunni yfir á næstu síðu
Ekki dæla, kólnar lítillega...
Gólfinu títt gengur á - oft er farið í flöskustút
gera 'Bagglýtingar' -> flaska á réttu svari hér
Tapi liðið - tryllist þá -> flaska = gera mistök
tregan vökva þvingar -> flaska með vökva.
er þetta ekki bara "flaska"
Yfir alla storð. - jóðlast með = burðarst með og þá yfir jörð væntanl.
Oft við mannkyn nærist. - jóð = barn (nærist á brjósti)
Betur, aukast orð. - jóðl, viðbót við orð þar.
Æ þar gáran bærist. - jóðla = vera löðrandi, löður t.d. í fjöru
s.s. "jóð" hmmm..þetta er nú sennilega dálítið langsótt hjá mér‹Starir þegjandi út í loftið›
Hva! Allir farnir bara?
Leðurklædd hún lýsir skjá
lifnar með kaffi og prjónum
hana fulla er hart að sjá
á hátíðum hverfur hún sjónum
Valgerður Sverris?
Loft: Við nærumst á því
Loftið er yfir jörðinni
Orð berast á öldum ljósvakans (gárur í loftinu)
Gólfinu títt gengur á - oft er farið í flöskustút
gera 'Bagglýtingar' -> flaska á réttu svari hér
Tapi liðið - tryllist þá -> flaska = gera mistök
tregan vökva þvingar -> flaska með vökva.
er þetta ekki bara "flaska"
Það var svosem þér líkt að hugsa bara um flöskuna ;o)
en ekki var það svarið.
Leðurklædd hún lýsir skjá
lifnar með kaffi og prjónum
hana fulla er hart að sjá
á hátíðum hverfur hún sjónum
Það var ekki komið svar við þessu... er það?
Siv (leðrið sko)... nei varla...
Ekki Siv, ekki Valgerður og ekki skjóða. Hér er ekki spurt um kvenmann. Skjóða er nálægt en þó ekki. Þess má geta að svar við þessari kom fram sem vitlaust svar við annarri gátu sem verið er að kljást við í augnablikinu.
Dæla?
eða Blaðra?
Það hlýtur að vera annaðhvort en ég er engu nær...
Blaðra var það.
Leðurklædd hún lýsir skjá
- Einhvern tíma voru blöðrur innan í fótboltum, sem þá voru klæddir leðri. Svo er víst ekki lengur. En eitt er víst að slíkir boltar eru sveipaðir dýrðarljóma á mörgum sjónvarpsskjám.
lifnar með kaffi og prjónum
- í saumaklúbbum tíðkast af þamba kaffi - og blaðra
hana fulla er hart að sjá
- illt er að hafa þvagblöðruna fulla, þó deila megi um hvort hægt sé í raun og veru að sjá hana útþanda á mönnum.
á hátíðum hverfur hún sjónum
- helíumblöðrur á 17. júní eiga það til að svífa úr greipum grenjandi ungviðis.
Það hlaut að vera!............>Blaðra<............ Við hefðum átt að vera sjá þetta fyrir löngu!!!‹hlær sig gjörsamlega máttlausan›
Jamm, get nú ekki eignað mér heiðurinn af þessu, svolítið tormelt.
Kannski get ég búið til jafn tormelta gátu:
Einnig þetta áður var,
allra fyrsta stig.
Til rjúpna stundum rölti þar,
ríður þér á slig.
Ein línan vísar til fyrri hluta af samsettu orði.
‹Man afhverju hann var hættur að skoða Baggalút, skammast sín og fer aftur að vinna›
Loft: Við nærumst á því
Loftið er yfir jörðinni
Orð berast á öldum ljósvakans (gárur í loftinu)
Nei. Nú er ég að leggja upp í ferðalag eftir skamma stund, svo viðveran verður í lágmarki, með höppum & e.t.v. glöppum...
PS. gizka á ´pressa´ , Zorglúbb?
Yfir alla storð.
Oft við mannkyn nærist.
Betur, aukast orð.
Æ þar gáran bærist.
Borð?
Flötur jarðar? Matast við borð? Í orði og á borði? Borðstokkur?
Vonandi verður fjarveran ekki viðvarandi. Vænlegar heilsur.