Hér geta sérvitrir gestir Baggalúts sem hlusta á Jazz sagt frá uppáhalds Jazz/Funk/Fusion/Latin-Jazz.... plötum sínum.

Mínar eru:

Head Hunters - Herbie Hancock ... platan sem vakti áhuga minn á þessari merku tónlistarstefnu, Funk. A.t.h. Chameleon.

Thrush - Herbie Hancock ... ágæt

Flood - Herbie Hancock ... upptaka frá Japan, besta lagið á plötunni er Hang Your Hangs Up og ég held að það sé ekki til flottari útgáfa af þessu lagi.

Herbie Hancock - Cantaloupe Island

Night Train - Oscar Peterson ... fyrsta platan mín með Oscar Peterson

Oscar Peterson and the Bassist - Oscar Peterson ... besta platan sem ég á með honum, hér spilar hann snilldarlega á hljóðfærið sitt, píanó, og Ray Brown og Niels Pedersen leika á kontrabassa.

Plays Bach - Jaques Louisser .. einnig góð plata til að læra stærðfræði við.

Örrugglega fleiri plötur, ég bara man ekki eftir fleirum þessa stundina

Tja ég á

Kind of Blue auðvitað.

Blue Train með Coltrane er fín.

Take Five blívar.

Stan meets Chet. Góð plata með Chet Baker og Stan Getz.

The Antonio Carlos Jobim Songbook. Þekktustu bossa nóva lögin með helstu stjörnum þess fyrirbæris ásamt öðrum þekktum djössurum.

Sonny Rollins With the Modern Jazz Quartet er líka góð plata.

Pithecanthropus Erectus með Charles Mingus. Gott brjálæði.

Ég á fátt í djazzinum... en ég á alla vega eftirfarandi:

Ragnheiður Gröndal - Ragnheiður Gröndal
Óskar Guðjónsson - Far
Ómar Guðjónsson - Varma land

Svo heyrði ég um daginn í listamönnum sem vert er að pæla í:

Hiromi Uehara -> Japönsk stelpa sem er nemandi Oscar Peterson. Hún spilar fantajazz eða metaljazz

Jim Black -> Gerði plötu með Hilmari Jenssyni og Skúla Sverrissyni og einhverjum saxafónleikara. Gríðarlega skemmtileg plata.

Chet Baker sings er ein af mínum uppáhaldsplötum. Leitun er að laglausum mönnum sem syngja jafn vel og Baker heitinn.

Kind of Blue með Miles Davis snýst einnig reglulega í spilaranum. Persónulega þekki ég til trompetleikara sem vatna músum yfir Flamenco Sketches. Birth of the Cool eftir sama meistara er ágaet en þó síðri en sú fyrrnefnda.

...að ekki séu nefndar óteljandi upptökur med Billy Holiday og Bessie Smith.

Ég er nýbyrjaður að kunna að meta þessa mætu tegund tónlistar. Enn sem komið er er ég ekki búinn að koma mér upp stærra jazzsafni en sem hér telur.

- Kind of Blue - Miles Davis (skyldueign finnst manni)
- Sketches of Spain - Miles Davis (ekki síðri)
- Bitches Brew - Miles Davis (fyrsta jazzfjúsjon platan skylst mér)
- Time Out - Dave Brubeck (399 kr. í Hagkaup...kaup ársins, helber snilld)
- Getz/Gilberto - Stan Getz (þó þetta sé afskaplega mikil bossanova froða, þá er þetta samt skemmtileg froða)
- Headhunters - Herbie Hancock (töff)

Ætla mér hægt og rólega að koma mér upp fleiri albúmum.

Embraceable You með Chet Baker. Einfaldar lagaútsetningar þar sem þessi skemmtilegi söngstíll Bakers fær að njóta sín.

We get requests m. Oscar Peterson Trio var sú plata sem kynnti mig fyrir jazz tónlist... verst að hulstrið er tómt og ég veit ekkert hvar diskurinn er!
‹Grætur fögrum tárum›

Svo finnst mér ekkert jafnast á við Ellu Fitzgerald og Louis Armstrong að taka dúett...