Of seinn gæzkur.

Hva? Ertu e-ð hvumpinn í dag Voffi minn? Koooddu kallinn. Sona já. Góður voffi.

Skáldabróðir kátur kem
og kæfi fram hér vísu
Dagur okkar tungu tem
að tæla orða krísu

Krísu mína kreisti
kramdi undir fót
rumdi og við reysti
réð'á ljóði bót

Skáldabróðir er vænsta skinn
synnir ljóðum fínunm,
þetta sérðu stubbur minn
í skóla bókum þínum.

enn of seinn,

Bótólvur var gæða bíll
brölti um heiðar víða,
brattar hlíðar fór sem fíll
fagrir tímar líða.


‹Starir þegjandi út í loftið›

Leyfði mér nú bara smá viðsnúning - þó ekki sléttubönd.

Líða tímar fagrir, fíll
fór um hlíðar brattar.
Víða heiðar brölti bíll
bíða þungaskattar.

Thungaskattar thjádum mér
thrautum miklum valda
er herleg fjöllin hygla sér
og hvítan toppinn falda

Falda í flugvél senn
flýg til sýkisborgar
raust við saman renn
rámur Tómas orgar

Orgar um pissfullt píanó
prakkarinn og reykir.
Lyktar af grút og gúanó,
gerast nafnar veikir.

Veikir nafnans væmnu sál
væl úr Tomma barka
Kveikir í mér bríma bál
burtu víkur harka

harkan eykst við hverja raun
hafsins bárur öskra
æði blindur út við Hraun
æ nú mun mig blöskra

Blöskrar mig ætíð baggalútsins
bölvað dráttaraflið
Löstur versti labbakútsins
er ljóðamælahraflið

Ljóða mæla hraflið hef
haldið fíkn sú versta
Stunda þó og stjörnur gef
stuð er það hin mesta

Mesta bölvað vessen nú
barst að okkur áðan,
kálfinn fæddi gömul kú
kengboginn og snjáðan.

Snjáðan kálfinn kastaði
kafblautann og ljótann
Laufhumlu ég lastaði
lok ég set á kvótann

Sjnáðan drenginn dreymdi draum
Dreymdi hann sig fríðann gaur
Skækja til hans skaust á laun
er skamm, hann vaknaði sem staur

Kvótann ætti Kiddi að fá
karlinn er á Bakkafirði,
gaman yrðin gengju þá
ef greyinu irðu einkvers virði´.

Virði glaður þessa þraut
þornar blaður orðar
Yrði graður skessu skaut
skelfing maður forðar