Hvar ert žś minn kęri kall
kannski upptekinn
vildi fį žig į vandaš svall
en žś varst kannski of bissķ til aš koma og sjį mig ķ aksjón og žar af leišandi upptekinn?
Žś įttir aš byrja į oršinu 'vķsa' ljśfurinn.
jś satt er žaš... en ég vķsa eiginlega spurningunni į annan žrįš!
vķsast skaltu vķst nśna
vakna ljśfurinn
sżndu skaltu sog kśna
sęli stśfurinn segiš mér, er žaš nokkuš ofstušlun žegar žetta lķtur svona śt
Jólasveinn minn jįttu nś
jeminn kysstu soninn
žķna fyrir žręttu trś
želdökk undin vonin
Vonin getur vakiš mann
viljann ekki skortir,
fyrir jólin sér fęr hann
fleiri köku sortir.
Sortir eigi faerri en sex
vid systur munum baka
hunangskökur, hundakex
og hįlfmįnadeig skaka
skaka óšur banda blż
besta róšur geri
slaka bjóšum fariš frķ
fiskinn rjóšur skeri
Hryllir mig viš himna her,
Hel ég fylgi ętķš.
Žegar Fjandinn strķš ķ fer
frelsa mun hann heimslżš.
Hryllir mig viš vęli
vol er helber eymd
Tryllir hildar hęli
hol er ólķfs geymd
of seinn......
Hryllir kellu viš karli sķnum
kann hann ekki nśna viš,
hafa vill į hreinun lķnum
helvitis karl rassgatiš.
Rassgatiš į gamla Gśstaf
gaular alla tķš,
hįvaša drunur heirast alltaf
heim ķ Gręnuhlķš.
Heimslżšurinn hręšist
hitt en oftar žetta
Umheimurinn vopnum vęšist
vargar śr spori spretta
Spretta menn śr sporunum
sprękir oft į vorunum.
Brattir klóra ķ borunum
og bragša svo į horunum.
horunum er heillabest
aš henda
lokin drykkja lķšur verst
aš lenda
Lenda jóla sveinar sumir
ķ sukk og fyllerķ,
heirna lausir gamlir hrumir
hundsa kelerķ.
Kelerķ og kenderķ
kitlar taugar mķnar
sukkarķ og svķnarķ
sęlustundir fķnar
fķnar mér finnast vķsurnar
fer ķ mig skįldaęši
Verst žaš vantar skvķsurnar
Kannski viš bętum viš žręši.
Žrįšur skvķsna žreytu veldur.
Žrįlįt bķsn af klįmsins magni.
Mķnar fķsnir mikiš heldur
mętum vķsnažręši fagna.
Gefur frį sér vellķšunarstunu. Ég er nś bara nokkuš kįtur meš žessa.