Hlustið á fréttir á rás 1.

Ef þetta er ekki svalt þá veit ég ekki hvað! "We Be The Crew" með The Wiseguys.

Ég mæli með nýja disknum frá Green Day, American Idiot
síðan er Nature 1 með Muse frábært lag

Placebo - Pure morning

Uriah Heep - The Wizard

Ég er að hlusta á plötuna Young Americans með David Bowie. Frábær plata.

Sjálfan mig humma

Vont en það venst - Súkkat. Sérlega viðeigandi í niðurdrepandi veðri af þessu tagi.

Queen gerist ekki betra

Everything is broken. Við hæfi að hlusta á þetta snarpa lag meistara Dylans í þessum kosningablús.

Ain't no use jiving
Ain't no use joking
Everything is broken.

‹Sest í hægindastólinn og horfir dapur í eldglæðurnar í arininum. ›

Kóngurinn sjálfur - The Guitar Man.

If you're looking for trouble, you came to the right place....just look right into my face...

Ég er engann veginn að smjaðra, en "Guitar Man" er eitthvert flottasta og svalasta lag með Elvis ever. Kom út einhverntímann 1967-68 og er einn af hans vanmetnustu gimsteinum.

Þetta breytir því ekki að textabrotið er úr mun eldra lagi sem heitir "Trouble" og heyrðist upprunalega í kvikmyndinni King Creole (1958). Ég hef á tilfinningunni að Júlía hafi náð í lagið á Netinu, en þar má finna mýgrút af vitlausum upplýsingum um flytjendur og lög sem hægt er að niðurhala. Hakuchi lenti líka í þessu fyrir stuttu síðan.

Maður þekki nú Elvis þegar maður heyrir í honum. Lagið er Gítarmaðurinn, hann tíundar ferðir sínar eftir inngangskaflann sem áður er um getið.

Ég mæli með satanískri dáleiðslu tónlist.

Njah...ég held ég haldi við mig Kónginn í bili. Ég sá nefnilega Elvis Comeback Special um daginn (þar sem hann er í leðurgallanum) og er enn heltekinn. Mikið rosalega var maðurinn flottur! Þeir eru svo ómótstæðilegir, þessir konungar...‹Starir þegjandi út í loftið›

Í draumi var þetta helst. Með þeim félögum Einari Má og Tómasi R.

Ég er að hlusta á 'Daddy, don't ever die on a Friday' af disknum 'black cat-white cat'. Ansi fyndin músík..

Ahh ... Emir Kusturica. Snillingur hinn mesti.

Myndirnar hans eru skemmtilega fjörugar og súrrealískar, og ekki spillir tónlist hans eigin hljómsveitar, No Smoking Band, fyrir því. Dásamlega yfirdrifnir og fjörugir Balkansskagatónar.

Annars er ég að hlusta á Autechre ... frekar skammarlegt af því að ég var búinn að pota þeirri sveit inn á þennan þráð áður.