Skululfirskar skrukkur,
skutmiklar með hrukkur,
heilla guma grunnvíska,
grænlenska og sunn-þýska.
Þýskan hefur þýðust hljóð,
þornar tau í bleytu.
England hefur fegurst fljóð,
fínt er vín með keytu.
Keytulyktar kerlingar
kenni ég hjá enskri þjóð.
Ljótar bæði lúsugar
lízt mér ekki á þarlend fljóð.
Fljóðið virtist vega þungt.
Vitið reiddi í þverpokum.
Meðan það var ennþá ungt
æ var fjör í þess rokum.
Rokum hef ég ráðist gegn með rostalátum,
ylfingum og óðum skátum,
aumingjum og pótintátum.
Góna snauðir gjarnan enn
góna rauðar kindur
glotta auðsins íhaldsmenn
aumur gnauðar vindur.
Vindur úti gnauðar grimmt
gengur á með éljum.,
Útí fjósi drynur dymmt
drulla frá hundrað beljum.
Belja segir mö, mö, mö.
Mö, mö segir belja.
Eg á þýzku upp að sjö
eitt sinn kunni' að telja.
Telja menn að takist nú
trygga stjórn að mynda.
(Ef hún slitnar upp úr þrjú
það ekki telst til synda.)
Synda flestir fuglar
furðulega vel.
En gamli Rúnki ruglar,
rostung telur sel.
Seldu mér nú séniver
svo ég ekki lengur snópi.
Ég skal ljúfur launa þér
með lítiræði af góðu dópi.
Dópið kemur dag sem nótt
og drepur þá sem neyta.
Það á mig hefur oftast sótt
þá einhverju vill breyta.
Breytingarnar bæta allt
betra nú að lifa.
Áður var hér alltof kalt
og engin klukka að tifa.
Tifar klukkan taktlaust nú
því Tíminn fór á hausinn.
Sömu leið nú sigla bú
og sjómenn: beint á dausinn.
Dausinn engan veginn vil
vit mitt orðið skilja,
Stundum finnst mér Billi bil
bara rímið vilja.
Vilja fáir falla á daus
því flestir að því hlæja.
Oft er sagt að illgjarnt raus
út þar komi á gæja.
http://lexis.hi.is/cgi-bin/ritmal/leitord.cgi?adg=daemi&n=70953&s=85559&l=daus&r=p
Gæjarnir á víravél
vinna alla daga.
Stundirnar þó stundum tel
sem stykkið þarf að laga.