Roggnir eru ruddarnir í Reykjavík,
samt eru þeir furðufrík.
Frík ég er og furða að ég fái nóg
-nött frá þeim í Dönkin dóg.
Dóu margir, drápust fleiri drengir því
allir fóru á fyllerí.
Fylleríið finnst mér orðið frekar langt.
Einnig virðist stuðið strangt.
Strangt mér þótti straffið þegar stelpan fór
og ég fékk ekki að fá mér bjór.
Bjórleysið er býsna gott á ballstöðum
og skyrleysið á skrallstöðum.
Skrallstaðirnir skelfa mig en skemmta ei.
Úr leiðindum ég drekk uns dey.
Damon Albarn, drengur góður, dáinn er
(láttu ekki ljúga að þér).
Þér, sem fóruð þyrskling á á þreyttu hripi,
eygið von í áragripi.
Þér, sem fóruð þyrskling á er þreytt var hrip,
eygið von um áragrip.
Þér, sem fóruð þyrskling á og þreyttu var hrip,
eygðuð vonar áragrip.
Grip er lím sem grípur vart og gagnast mér
betur vart en bráðið smér.
"Smérið rann og roðið brann á ranninn hvern."
Sögumaður sagði ern.
Ern hún var er ernir flugu yfir storð.
Sagði þá sitt annað orð.
Orðabókin útskýrir víst ansi fátt
af vitneskju sem við er átt.
Áttu nokkuð áttu, eða áttu tvist?
Nei, ég hef þau núna misst.
Missti uglan átta börn, því ei gat hún
vafið öll í vængjadún.
Dúnn og fiður dugar vel er dagur fer.
Hnausþykk sængin hlýjar mér.
Mér er sama um messuhald í Mósambík
og kristniboð í Keflavík.
Keflavíkur kátar meyjar kunna vel
að hantera þitt hugarþel.