Ég kominn með innflúensu með hita, beinverkjum og annari vanlíðan. ‹Bölvar öllu í sand og sement›
Magakveisa, huxanleg matareitrun og óákveðni yfir hvort líkamshitinn eigi að vera við suðu eða frostmark...
útlenda internetið mitt kláraðist svo ég neyðist til að tala við ykkur.‹Dæsir mæðulega og lítur út um gluggann›
útlenda internetið hans uppa kláraðist svo hann neyddist til að tala við okkur.
‹Glottir eins og fífl›
Ég er neydd til að botna oddhendu. ‹Dæsir og nær í blað og blýant.›
Að álpast á lappir.
Ég komst að því að ég hafði gleymt samloku í hnakktöskunni þegar ég fór í fyrri leit. ‹Dæsir mæðulega og lítur út um gluggann› Hvurjum hefði dottið í hug að baunasalatssamloka gæti orðið svona ógeðsleg á 10 dögum?
Ég neyddist til að aka um hinar ömurlegu mýrar í dag. Fram og til baka. ‹Starir þegjandi út í loftið›
Það er reyndar ekki enn komið hádegi en ég held þetta geti ekki orðið verra.. Ég fann fnyk sem minnti mig á sláturhússvertíðina 1987.
Launaseðillinn kom í hús. ‹Starir þegjandi út í loftið›
‹Brestur í óstöðvandi grát›
Það versta sem kom fyrir mig í dag er of vandræðalegt til að segja frá því. Reyndar gerðist það í starfsmannapartýi á síðasta föstudag, en "elskulegur" vinnufélagi minn var bara að segja mér áðan hvers vegna hann er búinn að glotta svona hroðalega til mín í heila viku. Þrátt fyrir það man ég ekkert eftir þessu atviki.
Fokk ég vissi að seinni hvítvínsflaskan var slæm hugmynd.
Hvítvín er alltaf slæm hugmynd...
Versta hjá mér er að ég hef ekki yfir neinu að kvarta, þetta er búinn að vera fínn dagur.
Ég hafði rangt fyrir mér áðan - þetta var ekki það versta. Samstarfsfélaginn var að bjóða mér aftur í partý!
‹Hrökklast aftur á bak og hrasar við›